Μπορεί και άλλοι τον ίδιο αγώνα να δίνουμε αλλά είναι εκείνος που κατάφερε ακόμη και να κατηγορηθεί για κατασκοπεία!!! από την ελληνική πολιτεία εξαιτίας των προσπαθειών που κάνει για να κρατήσει ζωντανό αυτόν τον ξεχασμένο από τους επίσημους φορείς τόπο. Τον τόπο που όπως λένε πολλοί αποτελεί το λίκνο των ελλήνων. Αντίτιμο φαίνεται αποτελεί το μαράζωμα του τόπου και η έλλειψη υποδομών...
Κι αντίτιμο για όποιον διαφωνεί οι κατηγορίες... Εκείνος όμως δεν το βάζει κάτω. Συνεχίζει τον αγώνα του με χίλιους τρόπους, ένας από αυτούς είναι και η LA BASTIA που μετρά λίγους μήνες ζωής αλλά και πολλές επιτυχίες με τα θέματα που έχει αναδείξει. Παράλληλα εκείνος διατηρεί το χιούμορ του και αυτοκαταγγέλλεται "πως υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι τη νύχτα αμολάει λύκους, φίδια, σαλιγκάρια και -φυσικά- αρκούδες!"
Θέλοντας φαίνεται να επιβεβαιώσει τους κατήγορους άφησε τελευταία και στο μπλογκ του μια ... "ΚΑΚΙΑ" ΚΥΡΙΑ:
Είναι κοντή, είναι χοντρή και κανείς δε θα την ήθελε στον κόρφο του. Κοίτα όμως τσαχπινιά στο ρουτί της... Ρουτί εμείς στην Ήπειρο λέμε το ρούχο και φιδορούτι αποκαλούμε το δέρμα που ξεντύνεται το φίδι.
Και συγκεκριμένα, όπως σημειώνει ο Θεόφιλος Λαμπρίδης στο Λεξικό του με λήμματα της τοπικής μας διαλέκτου:
ρουτί (το) γυναικείο μακρύ άσπρο ένδυμα με πτυχές (λαγγιόλια) στο τέλος και διάτρητα τριγωνικά κεντίδια στα πλάγια (τα σεράδια) χωρίς μανίκια. Ακόμη ρουτί έλεγαν και το αντρικό άσπρο πουκάμισο που δεν είχε γιακά.
φιδορούτι: το πουκάμισο του φιδιού
Λέω τώρα που ξέμπλεξα με τις "κακές" συνήθειες του ίντερνετ να βρω επιτέλους χρόνο να δακτυλογραφήσω το Λεξικό του πατέρα. Το είχα ξαναπεί αλλά δεν το πρόσεξαν, έχω κι εγώ πατέρα να ασχοληθώ με τα καλά του έργα και καμία ανάγκη να ζηλέψω του κισσού το πλάνο ψήλωμα...
Είναι κι αυτό στις αλλαγές του φετινού Ιούνη, τις με πολλή πικρία αποφασισμένες, και μη μου ξαναπεί κανείς για ψυχούλες και πεταλουδίτσες, αυτά είναι για τις "αφέλες" και τους ηλίθιους. Και μπορεί εμάς τους Ηπειρώτες να μας περνούν για αφελείς συγχέοντας την ντομπροσύνη μας με την ανοησία, αλλά σας βεβαιώνω ότι δεν είμαστε. Κι έρχεται ώρα που αλλάζουμε κι εμείς ακόμη και το δέρμα μας, σαν την κακή κυρία της φωτογραφίας, αφήνοντας πίσω το φιδορούτι μας και τραβώντας για άλλες πολιτείες... Γι' αυτό και τις αγαπάμε ακόμη κι αυτές, τις κακές κυρίες... Για τα μαθήματα ζωής που μας δίνουν. Κι όχι μόνο με τα φιδορούτια τους.
Η οχιά, ελπίζω την αναγνωρίσατε (κάντε και ένα κλικ στην εικόνα για να την απολαύσετε σε όλο της το μεγαλείο) είναι ράθυμη και της υπομονής. Δεν έχει σβελτάδα σαν φίδι και ειδικά όταν η θερμοκρασία δεν είναι υψηλή. Κάθεται λοιπόν και περιμένει... Αλίμονο όμως σε εκείνον που θα τολμήσει να την πατήσει. Νομίζω ότι η γνωστή έκφραση βγήκε ακριβώς από τέτοιο πάτημα. Εδώ λοιπόν ισχύει κυριολεκτικά το την πάτησε. Γιατί και οι οχιές - όπως και κάθε άλλο ζούδι - έχουν κι αυτές ψυχούλα. Δε θα σε πειράξουν αν δεν τις πειράξεις. Αλλά μην κάνεις το λάθος να τις βλάψεις. Γίνονται πολύ κακές τότε. Κι έτσι νομίζω πρέπει να είμαστε κι εμείς οι άνθρωποι. Όπως η ίδια η φύση μας διδάσκει. Καλοί με τους καλούς και κακοί και κάκιστοι με τους κακούς. Εξάλλου μην ξεχνάμε τι συμβολίζει ο όφις. Το πρώτο γιατί... Γιατί όχι και πολλά ακόμη "γιατί";
Λέω λοιπόν πως πολύ θαυμάζω και εκτιμώ το συμπατριώτη μας που ανέβασε μια τέτοια κακιά κυρία στο μπλογκ του και που διατείνεται πως τις αφήνει και ελεύθερες. Και πιο πολύ που το "κακιά" το έβαλε σε εισαγωγικά. Γιατί άλλο κακία και άλλο αγώνας για επιβίωση. Όπως άλλο κατασκοπεία και άλλος ο αγώνας του για να κρατήσει ζωντανό τον τόπο μας.
Εξάλλου η κακία και η αρετή είναι αθλήματα μόνο για μας, τους ανθρώπους. Τα έλλογα όντα του βασιλείου. Γι' αυτό και οι μακρινοί παππούδες μας έλεγαν "ΟΥΔΕΙΣ ΕΚΩΝ ΚΑΚΟΣ". Που σημαίνει πως θέμα γνώσης είναι και η αρετή. Κι εμείς εκεί στην Ήπειρο, σας βεβαιώνω, δεν είμαστε ούτε ηλίθιοι...
Τι είμαστε; Της υπομονής... Σαν τις κακές κυρίες. Και δε νογάμε από απειλές. Αλίμονο με τόσες κακές κυρίες να σέρνονται στον τόπο μας αν εμείς φοβητσιάρηδες ήμασταν. Κι αλί και τρισαλί αν ξυπόλητοι στ' αγκάθια κόβαμε βόλτες. Είναι αυτή η συγκατοίκηση με τις οχιές και τους κινδύνους που έτσι πλάστηκαν οι Ηπειρώτες. Άλλοι το είπανε ΜΗΔΕΝ. Για μας το συμβολίζει αυτή η κακιά κυρία, η ΕΧΙΔΝΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου