Φτιάχνουμε Μελομακάρονα;




Γιατί να μη φτιάξουμε; Έτσι σκεφτήκαμε και βάλαμε μπροστά.

Βήμα πρώτο τα υλικά:


1 πακετάκι βιτάμ των 250 γραμ.


2,5 ποτήρια σιμιγδάλι ψιλό


1 περίπου ποτήρι αλεύρι για όλες τις χρήσεις


1 κουταλάκι σόδα (σκόνη)


1 ποτηράκι του κρασιού κονιάκ


1 ποτηράκι του κρασιού ζάχαρη (για τη ζύμη)


1 ποτηράκι του κρασιού χυμό πορτοκαλιού


2 κουταλιές της σούπας ξύσμα πορτοκαλιού




Για το μέλωμα

1 ποτήρι του νερού μέλι

1 ποτηράκι του κρασιού ζάχαρη

3 τέταρτα του ποτηριού του νερού νεράκι...


Επιπλέον θα χρειαστούμε για το πασπάλισμα:


1 ποτήρι του νερού καρυδόψιχα

Λίγη ζάχαρη

Λίγη κανέλα (σκόνη)

Αναλυτικές οδηγίες κατασκευής και για το πώς από τα υλικά που σας αναφέραμε φτάσαμε στην παρακάτω εικόνα:



θα βρείτε στη σχετική ανάρτηση που κάναμε στο φόρουμ του HOMA EDUCANDUS. Κάντε κλικ ΕΔΩ για να διαβάσετε όλες τις λεπτομέρειες κατασκευής βήμα βήμα.

Το μέλωμα (καυτό το σιρόπι - κρύα τα μελομακάρωνα)


Καρυδόψιχα και κανελοζάχαρη για το πασπάλισμα


Τα μελομακάρονα από κοντά...

Με τη συνταγή που σας δώσαμε γίνονται περίπου τριάντα μελομακάρονα,

όσα βλέπετε και στο ταψάκι μας...


Για το σερβίρισμα προτιμήστε κάποιο όμορφο πιατάκι από το σερβίτσιο σας. Να ταιριάζει στο γλύκισμα που φιλοξενεί...

Χειμερινό Πολυφωνικό Φεστιβάλ - Το δισάκι μας στον ώμο για τα βουνά της Ηπείρου

Ο δεκαετής πλέον θεσμός του Διεθνούς Πολυφωνικού Φεστιβάλ (δείτε περισσότερα ΕΔΩ) απλώνει φτερούγες και στις τέσσερις εποχές του χρόνου. Δίπλα και παράλληλα με το γνωστό θερινό δεκαήμερο που τα τελευταία χρόνια μας ταξιδεύει στα τοπία της πολυφωνίας αλλά και στους τόπους που την γέννησαν, θα γίνονται εκδηλώσεις και κατά τη διάρκεια του χειμώνα, της άνοιξης και του φθινοπώρου. Άνοιγμα της νέας μορφής του Πολυφωνικού Φεστιβάλ το χειμερινό πανηγύρι που ετοιμάζει το γνωστό καραβάνι του Αλέξη Λαμπρίδη και της Χαονίας.

Σας παραθέτουμε το πρόγραμμα όπως αυτό δημοσιεύεται στο φόρουμ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ:

~~~~~~~~~~~

το πρόγραμμα που σήμερα δημοσιεύουμε είναι ουσιαστικά ένα σχέδιο προγράμματος μιας και κάποια σημεία του μπορεί να διαφοροποιηθούν μέσα στο ταξίδι μας. είναι ενδεικτικό, ωστόσο, των τόπων και των δράσεων του χειμερινού Πολυφωνικού Καραβανιού:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2/1
12 μμ συνάντηση υποδοχής και εκκίνησης στα Γιάννενα (μπήκε στις 12 μμ για να προλάβουν όσοι θέλουν να ταξιδέψουν αυθημερόν από Αθήνα - υπολογίστε 5 ώρες με αυτοκίνητο, 6 με λεωφορείο) / 2 μμ ΚΕΦΑΛΟΧΩΡΙ ΓΡΑΜΜΟΥ, υποδοχή από τις ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΨΙΚΟΥ, επιτόπια καταγραφή και εργαστήρι πολυφωνίας, 5 μμ ΚΑΣΤΑΝΙΑΝΗ ΚΟΝΙΤΣΑΣ υποδοχή από γυναίκες του χωριού, γλέντι σε αρχοντικό, διανυκτέρευση στην Πυρσόγιαννη

ΣΑΒΒΑΤΟ 3/1, 9 πμ ΠΛΗΚΑΤΙ Μαστοροχώρια
12 μμ ΠΑΡΑΚΑΛΑΜΟΣ Ιωαννίνων συνάντηση με κυρά Φρόσω, κυρά Όλγα / μοιρολόγια και νανουρίματα και γυναικείς διφωνίες
5 μμ ΔΟΛΟ ΠΩΓΩΝΙΟΥ, συνάντηση με μέλη του πολυφωνικού ομίλου του χωριού, πωγωνίσια πολυφωνικά, γλέντι στο καφενείο, διανυκτέρευση στο ΔΟΛΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ 4/1
9 πμ πέρασμα από Κακκαβιά στην Αλβανία. αρχικά Σελιό Άνω Δερόπολης, δεροπλίτικες μετά Δρόβιανη, Αργυρόκαστρο/ επιστροφή από Κακκαβιά στις 7 μμ, βραδινό γλέντι σε καφενείο στην Καστάνιανη Πωγωνίου, διανυκτέρευση στο Δελβινάκι

ΔΕΥΤΕΡΑ 5/1
9 πμ αναχώρηση από Δελβινάκι, 11 πμ Βαβούρι Θεσπρωτίας, 1 μμ Τσαμαντάς Μουργκάνα, 3 μμ Λιας Μουργκάνα / διαδοχικές συναντήσεις με παλιούς τραγουδιστές του πολυφωνικού / 6 μμ άφιξη τους ΦΙΛΙΑΤΕΣ στις 8 μμ εκδήλωση παρουσίασης του ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ στο ΚΙΜΕΘΕ

ΤΡΙΤΗ 6/1
καταληκτική συνάντηση του χειμερινού ΚΑΡΑΒΑΝΙΟΥ στο ΠΟΛΥΔΡΟΣΟ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ, αποχαιρετιστήριο γλέντι

τροποποιήσεις στο πρόγραμμα θα δημοσιοποιηθούν κάποιες νωρίτερα και κάποιες ίσως προκύψουν στη διάρκεια του ίδιου του ΚΑΡΑΒΑΝΙΟΥ. πέρα, λοιπόν, από το φόρουμ καλό είναι να έχετε κι ένα τηλέφωνο για επικοινωνία. ο αριθμός του τηλεφώνου θα δοθεί στους συμμετέχοντες που είτε θα στείλουν μήνυμα από εδώ είτε email στο apiros@otenet.gr

~~~~~~~~~~


Polyphonic Festiva...


Απόσπασμα ηχητικό από την τελευταία ραδιοφωνική εκπομπή του Αλέξη Λαμπρίδη, τις Φωταψίες (κάθε Σάββατο και Κυριακή 15.00 - 17.00 στο ραδιοφωνικό σταθμό του 902 Αριστερά στα FM) στο οποίο παρουσιάζει ο ίδιος το πρόγραμμα του Χειμερινού Πολυφωνικού Φεστιβάλ που οσονούπω ανοίγει πανιά.

Εμείς ευχόμαστε τόσο στον ίδιο όσο και στους συνταξιδιώτες του:

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

Να μας φιλήσουν τα βουνά της πατρίδας και να τους πουν ένα τραγούδι και από μας...

Ενημερώνουμε ότι η συμμετοχή στο καραβάνι είναι ελεύθερη και όποιος θέλει να μάθει περισσότερα πέρα από το μέιλ επικοινωνίας που δόθηκε παραπάνω, μπορεί απόψε το βράδυ να μάθει ζωντανά και από κοντά κάθε λεπτομέρεια που τον ενδιαφέρει από τους ίδιους τους διοργανωτές. Σημείο συνάντησης η ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ, η μουσική σκηνή - λιμάνι του θεσμού του Πολυφωνικού Φεστιβάλ, και η οποία φιλοξενεί απόψε τον εξαίρετο Πετρολούκα Χαλκιά.

Πληροφορίες για την ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ.

Οι μάγοι με τα δώρα...

Είμαστε τρεις μάγοι εμείς
της βαθιάς Ανατολής
το Χριστό ζητούμε τώρα
γέροι βασιλιάδες τρεις.

- Μην ελαθέψαμε, συντρόφοι,
μέσα στην άγρια νυχτιά;
Πού είναι ο βασιλιάς του κόσμου,
μέσα σ' αυτή την ερημιά;



- Εδώ μας έδειξε τ' αστέρι,
να 'ρθούμε απ' την Ανατολή.
Να ιδές το εκεί, μας παραστέκει,
κοίτα τι θεία φεγγοβολή!

Μόνο που οι δικοί μας μάγοι, στη μικρή γιορτούλα της τάξης μας, δεν ήταν μόνο τρεις αλλά 21... Και όχι μόνο μάγοι. Η παράσταση είχε και αγγέλους και βοσκούς και αγιο - Βασίληδες, ακόμη και καλικαντζαράκια (που ήταν όλα τα λεφτά κατά την έκφραση της εποχής... )

- Τσοπάνηδες θωρώ τριγύρω
και μια γυναίκα στη γωνιά
βρέφος κρατά στην αγκαλιά της
κι άγγελοι ψάλλουν ωσανά.

Φυσικά δεν μπορούμε και δεν επιτρέπεται να δημοσιεύσουμε φωτογραφίες που φαίνονται τα πρόσωπα των μικρών μάγων... Αναγκαστικά περιοριζόμαστε σε φωτογραφίες που δεν αποκαλύπτουν την ταυτότητα των παιδιών, μόνο τη μαγεία που μας πρόσφεραν χτες με τη γιορτούλα τους.

Δεν ξέρω τι είναι για όλους τους άλλους τα Χριστούγεννα. Για μένα, εδώ και χρόνια έχει ξεκαθαρίσει τελείως τι συμβολίζουν. Το παιδί, και μόνο το παιδί. Τον ερχομό ενός νέου παιδιού στον κόσμο, του κάθε νέου παιδιού. Κι εμείς είμαστε οι γέροι βασιλιάδες που αναζητούμε το αστέρι στον ουρανό, να πάμε μπρος του να προσκυνήσουμε και να αποθέσουμε στα ποδαράκια του τα δώρα μας.

Προσκύνημα στα παιδιά και στην παιδεία είναι τα δικά μου Χριστούγεννα. Και καθόλου δε με πειράζει που χρησιμοποιείται ο άλλος μύθος, για το ένα και μοναδικό παιδί και για κάποια μακρινή και άγνωστη Βηθλεέμ. Πίσω από τους μύθους να βλέπουμε και τα κρυφά τους νοήματα να διαβάζουμε.

Γυρνώ στο δικό μου χτες, τότε που πίστευα σε παραμύθια. Και καταλαβαίνω πως καθόλου δε με εμπόδισαν να τραβήξω αργότερα το δρόμο μου για την αλήθεια. Έτσι και δεν ανησυχώ για τα σημερινά αγγελούδια. Αν είναι να βγουν στον πηγεμό για την Ιθάκη, το πέλαγος είναι ανοιχτό και τα καρτερεί. Όσα από αυτά πραγματικά το θέλουν, θα αρματώσουν σαν έρθει η ώρα το δικό τους καράβι και θα τραβήξουν στο μεγάλο άγνωστο. Στον ωκεανό τον βαθυδίνου... Και όσα αντέξουν θα τα βάλουν με Κύκλωπες και Κίρκες.

Έτσι δεν έγινε και με το δικό μας Δάσκαλο; Με τα ίδια παραμύθια μεγάλωσε και εκείνος. Τον σταμάτησε αυτό από την πορεία του; Καθόλου... Κι άφησε μάλιστα μέσα του ζωντανή την αγάπη για εκείνον τον μικρό Χριστούλη. Γιατί κατάφερε να ακολουθήσει όλα του τα βήματα, από το σπήλαιο ως και το όρος των Ελαιών και το Γολγοθά.

Τις μισές αλήθειες μόνο να φοβάστε. Οι ολόκληρες, με όποια μορφή και να μας παραδοθούν, φιλοσοφία ή ποίηση ή μύθος... όλες στο ίδιο τέλος οδηγούν. Το προαιώνιο τέλος που αναζητά ο άνθρωπος.

Στα παιδιά, έλεγε ο Λιαντίνης, μπορούμε να διδάξουμε τα πάντα. Αρκεί να τα παρουσιάσουμε στη δική τους γλώσσα. Και να μην τα τραυματίσουμε. Η γλώσσα λοιπόν αυτής της ηλικίας είναι τα παραμύθια. Οι μάγοι και οι άγγελοι και τα καλικαντζάρια... Λάθος μεγάλο να παρασυρόμαστε και να τα αποκόπτουμε βίαια από τον παραμυθένιο τους κόσμο.

Ας τα αφήνουμε ανενόχλητα να τον ζουν κι εμείς φτωχοί τσοπάνηδες να στεκόμαστε μπρος στο θαύμα το ανεκλάλητο.

Άγγελοι, μάγοι, βοσκοί, αγιο - Βασίληδες, καλικαντζαράκια... όλα τα πρόσωπα της φάμπουλας και της μικρής μας τάξης, χορεύουν το Πάει ο παλιός ο χρόνος. Να πάει! Και να μη μας ξανάρθει.... Οι μικροί μας μάγοι έχουν τη δύναμη να το πετύχουν. Μαζί και με τους λίγο μεγαλύτερους που τούτες τις μέρες βγήκαν στους δρόμους. Τόσο μικροί και όμως βρήκαν τη δύναμη να πετάξουν το δικό μας αγιο - Βασίλη και να αναζητήσουν μόνοι τους τα δώρα που δικαιούνται από τη ζωή. Ίσως και γιατί κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανή τη μαγεία των Χριστουγέννων... Την αληθινή μαγεία, όχι την άλλη τη δική μας, με τις γαλοπούλες και τα ψεύτικα τα δώρα τα μεγάλα!

Πάμε λοιπόν ...

Πάμε κι εμείς μπρος στο Σωτήρα,
δώρα του φέρνουμε πολλά,
χρυσό και λίβανο και σμύρνα,
κι όλου του κόσμου τα ΚΑΛΑ.

Μαζί με τους γερο - μάγους, πάμε στα παιδιά να προσφέρουμε ό,τι καλύτερο έχουμε. Τους αξίζει και τους το χρωστάμε. Και μας το προστάζει το άστρο των Χριστουγέννων.

Καλά Χριστούγεννα!

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ

Το μικρό μου στρατηγείο εξακολουθεί να είναι ακόμη και μέσα στην καρδιά του χειμώνα, το μπαλκόνι. Άτιμο τσιγάρο... Ένα μικρό μπαλκονάκι στο πίσω μέρος του σπιτιού που ευτυχώς ακόμη βλέπει σε ένα υπέροχο κήπο. Και είναι αρκετές οι φορές που από τον κήπο αυτό σας έχω ανεβάσει "ρεπορτάζ".

Και σχεδόν πάντα για τον μικρόκοσμο του κήπου. Μια τα λουλούδια της γειτόνισσας, μια οι γατούλες, μια η Μπουμπού. Εκτός από εκείνο το βράδυ που η παγωνιά περόνιαζε το σώμα και την καρδιά...

Σήμερα όμως συνέβη το απίστευτο. Εκεί που καθόμουν με το καφεδάκι και το λαπ τοπ, ακούω ένα γνώριμο ήχο να έρχεται από μακριά... Ήχος διαδήλωσης!!!

Η πρώτη μου σκέψη ήταν να κατέβω στο δρόμο να δω από κοντά ποιος διαδηλώνει και γιατί... Δηλαδή, τι γιατί; Αυτονόητο δεν είναι το γιατί; Δεν πρόλαβα όμως ούτε τα παπούτσια να φορέσω και η διαδήλωση είχε φτάσει μπροστά στο μπαλκόνι μου. Στο ένα και μοναδικό άνοιγμα που έχει μείνει πια στον κήπο προς τη γειτονική λεωφόρο. Εκεί τους είδα να περνούν.

Πρώτη φορά στα σχεδόν τριάντα χρόνια που μένω στη γειτονιά, η πρώτη διαδήλωση στη συνοικία μας!!! Να κατέβω, το κατάλαβα, δεν προλάβαινα. Τουλάχιστον έτρεξα να πάρω τη μηχανούλα μου. Να απαθανατίσω το απίστευτο:





Να καταγράψω το γεγονός. Να έχουμε ντοκουμέντα για την ιστορία της γειτονιάς!!! Που όχι μόνο αρχαίους τάφους βγάζει στο φως, αλλά και νέες μορφές αντίδρασης της τοπικής κοινωνίας. Δίπλα και παράλληλα με τα μεγάλα συλαλλητήρια στο κέντρο, τώρα έχουμε και διαδηλώσεις σε κάθε γειτονιά.

Και δίπλα και παράλληλα με το παρακράτος που εκτοξεύει σφαίρες σε ήσυχες γειτονιές της Αθήνας, έχουμε ευτυχώς και τον ξεσηκωμό ακόμη και σε γειτονιές όπως η Νέα Σμύρνη.

Απίστευτο και παρήγορο το γεγονός. Η τρομοκρατία δε θα περάσει. Δε θα την αφήσουμε εμείς να περάσει. Εκτός από τις δυο τρεις φωτογραφίες πρόλαβα να πατήσω και το κουμπάκι του βίντεο. Δείτε πιο ζωντανά τι ακριβώς ζήσαμε σήμερα. Τι μέσα στην καρδιά του χειμώνα ζέστανε τις παγωμένες καρδιές μας.




Και σημειώνω ότι λίγο πιο κάτω, στο τέρμα του ίδιου δρόμου που πέρασε η διαδήλωση, στην Αγίας Σοφίας, κοιμάται τον αιώνιο ύπνο του ο Αλέξης. Λέω πως τα παιδιά που σήμερα πέρασαν δίπλα του, έκαναν πιο ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Και μας περήφανους για τους νέους μας και για μικρόκοσμο της συνοικίας μας.

Από τη θεωρία για το αεροβόλο, περάσαν στη θεωρία για μπαλωθιές του Αγίου Διονυσίου!!!

Δεν απορώ που το άκουσα, απορώ που μου έκανε εντύπωση. Κι απορώ που εξακολουθώ να ανοίγω το χαζοκούτι.

Είπα κι εγώ να χαλαρώσω λιγάκι στον καναπέ και διέπραξα το λάθος να ανοίξω και την τηλεόραση. ANT1 και εκπομπή ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ.

Στην αρχή πέτυχα έναν εκπρόσωπο της γραμματείας του ΠΑΜΕ που έδινε συνέντευξη για τον πυροβολισμό του μαθητή στο Περιστέρι. Ακολούθησε ένα ρεπορτάζ από τους δρόμους της Αθήνας όπου γίνεται και πάλι κόλαση. Κατάληψη της Νομικής εκ νέου από κουκουλοφόρους, νέες μολότοφ ενάντια στο δέντρο του Συντάγματος (όχι, δε θα χρειαστεί να το ξαναστήσει ο κ. Κακλαμάνης, γλίτωσε αυτή τη φορά), κάψιμο αυτοκινήτου χρηματαποστολής, και φυσικά διμοιρίες ΜΑΤ παντού και δακρυγόνα ακόμη πιο παντού. Νύχτα της Βαλπούργης κανονικά και με το Νόμο, μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Στη συνέχεια έβγαλαν στον αέρα μια μάνα από το Περιστέρι, καταπληκτική μάνα, με λόγο και οντότητα. Και η δική της κόρη ήταν χτες εκεί που έπεσαν οι πυροβολισμοί. Κάθετη όμως η μάνα. "Εμείς δε θα μαζέψουμε τα παιδιά μας από τους δρόμους. Κι ας πυροβολούν και ας προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν κι εμάς και τα παιδιά μας."

Και τότε, τότε ακριβώς, πετιέται ένας από το πάνελ και τι λέει;

Προσπαθώντας να εξηγήσει την ανεξήγητη στάση της αστυνομίας να φτάσει στον τόπο της νέας επίθεσης δεκατρείς ολόκληρες ώρες μετά τους πυροβολισμούς, μας σέρβιρε τη νέα θεωρία για τις μπαλωθιές!!! Ήταν, είπε, του αγίου Διονυσίου χτες, και μπορεί να έριξε κάποιος τυχαίους πυροβολισμούς για να γιορτάσει!!!

Τι άλλο θα ακούσουμε;;; Μετά τη θεωρία του αεροβόλου που καταρρίφθηκε μόλις οι γιατροί έβγαλαν το βλήμα από το χέρι του παιδιού και διαπιστώθηκε πως ήταν κανονικότατο βλήμα από πυροβόλο, έρχονται τώρα να μας πουλήσουν καινούρια παραμύθια για μπαλωθιές του Αγίου Διονυσίου!!!!!!!! Πάλι καλά που πλησιάζουν Χριστούγεννα και όχι Πάσχα, γιατί θα μας φλόμωναν και με παραμύθια για στράκα στρούκες!!!!

Δεν ήταν αεροβόλο, με πυροβόλο βλήθηκε ο μαθητής στο Περιστέρι χτες το βράδυ

Όσο περνά η ώρα όλο και έρχονται νέα στοιχεία για το νέο πυροβολισμό μαθητή χτες βράδυ στο Περιστέρι.

Δείτε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας για το θέμα:


Αποτροπιασμός της ΔΟΕ για το νέο πυροβολισμό μαθητή

Νέος πυροβολισμός μαθητή στο χέρι - γιου του εκπροσώπου της ΕΣΑΚ στο ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας

Σε μια ολοφάνερη προσπάθεια υποβάθμισης του γεγονότος αφενός καθυστέρησε υπερβολικά να βγει ανακοίνωση και αφετέρου έγινε παραπληροφόρηση για το είδος του βλήματος. Αεροβόλο και καλά... Έλα μου ντε που οι γιατροί αφαιρώντας το βλήμα από το χέρι του παιδιού ανακοίνωσαν πως πρόκειται για σφαίρα πυροβόλου όπλου. Βλήμα που θα μπορούσε να αφαιρέσει ζωή κι αντί για έναν τραυματισμό σήμερα να θρηνούμε ένα ακόμη θύμα.

Χωρίς σημασία δεν είναι και η ταυτότητα του μαθητή που πυροβολήθηκε. Μέλος αφενός ο ίδιος του 15μελούς του σχολείου του αλλά και γιος γνωστού συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ και μέλους του 11μελούς ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, του Κώστα του Παπλωματά.

Ο νεαρός την ώρα που δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση βρισκόταν έξω από το σχολείο του, το 1ο Λύκειο Περιστερίου, και συνομιλούσε με συμμαθητές του, μια ομάδα γύρω στα δέκα παιδιά, που κουβέντιαζαν ήσυχα και ρύθμιζαν λεπτομέρειες για το σημερινό μαθητικό συλαλλητήριο. Κι εκεί, στα καλά καθούμενα, ήρθε από το "πουθενά" η σφαίρα και καρφώθηκε στον καρπό του. Λίγο αργότερα οι συμμαθητές του άκουσαν και δεύτερο πυροβολισμό. Κανονική επίθεση λοιπόν. Και πραγματικά θέμα τύχης που κατέληξε το επεισόδιο μόνο σε τραυματισμό.

Αν ήταν θρυμματισμός βιτρίνας, ίσως και να γινόταν μεγαλύτερος ντόρος. Τώρα όμως που ένα ακόμη παιδί πυροβολήθηκε, είδαμε να προσπαθούν να το περάσουν στα ψιλά λες και δεν έγινε τίποτα. Και μόνο αυτό το γεγονός αρκεί για να δημιουργεί πρόσθετες απορίες.

Σήμερα το απόγευμα στις 6, θα είμαστε όλοι στη διαδήλωση διαμαρτυρίας στον πεζόδρομο του Περιστερίου, Εθνικής Αντιστάσεως και Καραθεοδωρή.

Αποτροπιασμός της ΔΟΕ για το νέο πυροβολισμό μαθητή

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ SITE ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αθήνα 18/12/2008
Προς Τα ΜΜΕ - (συντάκτες εκπ/κού ρεπορτάζ)


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
με αφορμή τη νέα δολοφονική επίθεση εναντίον μαθητή



Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. εκφράζει τον αποτροπιασμό του για τη νέα δολοφονική επίθεση, με πυροβόλο όπλο, εναντίον μαθητή, γιου του μέλους του Δ.Σ. της ΔΟΕ Παπλωματά Κώστα.

Η κυβέρνηση μπροστά στην ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και στις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις λαού και νεολαίας, οξύνει τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία, οξύνει την καταστολή και τη βία.

Η εισβολή ενόπλου στο Παλαιό Δημαρχείο Χαλανδρίου, οι επιθέσεις σε εκπαιδευτικούς που μιλούν στους μαθητές τους για τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, τα σκισίματα αφισών στα σχολεία, τα απειλητικά τηλεφωνήματα σε μέλη Συλλόγων Π.Ε. που διοργανώνουν τοπικές κινητοποιήσεις, και η νέα δολοφονική επίθεση εναντίον μαθητή δείχνουν ότι ενεργοποιούνται παρακρατικοί μηχανισμοί για να σταματήσουν τους αγώνες. Δυστυχώς, διαμορφώνεται αντίστοιχο κλίμα με αυτό που οδήγησε στη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα.

Το Δ.Σ. της ΔΟΕ εκφράζει τη συμπαράστασή του στο συνάδελφό μας και την οικογένειά του. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν αρκούν μόνο οι καταγγελίες. Χρειάζονται μαζικοί αγώνες και παλλαϊκός ξεσηκωμός. Σε αυτό τον αγώνα οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι παρόντες.



Από τη Δ.Ο.Ε.


  • ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ.
  • ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ "Ήταν σφαίρα λένε οι γιατροί"
  • Περισσότερα για τον πυροβολισμό του 16χρονου Γιώργου Παπλωματά από το site του e-typos



Νέος πυροβολισμός μαθητή στο χέρι - γιου του εκπροσώπου της ΕΣΑΚ στο ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας

Αναδημοσιεύουμε την είδηση από το site του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας:

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για τη δολοφονική επίθεση κατά μαθητή στο Περιστέρι

Το ΚΚΕ καταγγέλλει στο λαό τη δολοφονική επίθεση αγνώστων κατά ομάδας μαθητών στο Περιστέρι που μετέχουν στις μαθητικές κινητοποιήσεις. Το αποτέλεσμα της εγκληματικής ενέργειας ήταν να τραυματιστεί στο χέρι από πυροβολισμό ο μαθητής Γιώργος Παπλωματάς, μέλος του 15μελούς συμβουλίου και γιος του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ στο ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας.

Πέφτουν έξω στους υπολογισμούς τους εκείνοι που πιστεύουν ότι τέτοιες ενέργειες θα κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα του λαού και της νεολαίας.

Η δολοφονική επίθεση, που στρέφεται κατά του οργανωμένου μαθητικού κινήματος και των εκλεγμένων οργάνων του, θα βρει την άμεση απάντηση, με την ένταση της πάλης για το πρόβλημα της Παιδείας και τη συσπείρωση κατά των κατασταλτικών μηχανισμών κάθε μορφής, κατά της αντιλαϊκής πολιτικής.

Το ΚΚΕ, επισημαίνοντας τις πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης, απαιτεί την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης.

Σήμερα το απόγευμα στις 6 η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ και η Οργάνωση Αθήνας της ΚΝΕ οργανώνουν συγκέντρωση στο Περιστέρι στον πεζόδρομο Εθνικής Αντιστάσεως και Καραθεοδωρή.
_________________
  • Δείτε και στο in.gr περισσότερα

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ Γ.Σ.Ε.Ε. - Ανακοίνωση των καταληψιών


Την ιστορία μας ή θα την καθορίσουμε εμείς

ή θα καθοριστεί ερήμην μας.


Εμείς, οι χειρώνακτες εργάτες υπάλληλοι, άνεργοι, προσωρινοί, ντόπιοι και μετανάστες, που δεν είμαστε τηλεθεατές και συμμετέχουμε από το Σάββατο βράδυ, μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις διαδηλώσεις, στις συγκρούσεις με την αστυνομία, στις καταλήψεις του κέντρου και των γειτονιών, που πολλές φορές χρειάστηκε να παρατήσουμε τη δουλειά μας και τις καθημερινές μας υποχρεώσεις για να βρεθούμε στο δρόμο με τους μαθητές, τους φοιτητές και τους άλλους προλετάριους που αγωνίζονται.

Αποφασίσαμε να καταλάβουμε το κτήριο της γσεε για :

Να το μετατρέψουμε σε χώρο ελεύθερης έκφρασης και συνάντησης των εργατών.

Να διαλύσουμε το μύθο που προωθούν τα ΜΜΕ ότι οι εργάτες ήταν και είναι απόντες από τις συγκρούσεις και ότι η οργή που εκφράζεται αυτές τις μέρες είναι υπόθεση 500 «κουκουλοφόρων», «χουλιγκάνων» και λοιπά παραμύθια, ενώ στην οθόνη και στα παράθυρά τους οι εργάτες ήταν παρόντες ως οι πληγέντες τις σύγκρουσης, την ίδια στιγμή που η καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο οδηγεί σε εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις οι οποίες από τα ίδια τα ΜΜΕ και τους διαχειριστές τους παρουσιάζονται ως «φυσικό φαινόμενο».

Να στηλιτεύσουμε και να αποκαλύψουμε το ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας στην υπονόμευση της εξέγερσης και όχι μόνο. Η γσεε και όλος ο συνδικαλιστικός μηχανισμός, που τη στηρίζει, δεκαετίες τώρα, υπονομεύουν αγώνες, παζαρεύουν την εργατική μας δύναμη για ψίχουλα, διαιωνίζοντας το καθεστώς της εκμετάλλευσης και της μισθωτής σκλαβιάς. Ενδεικτική είναι η στάση τους την προηγούμενη Τετάρτη που ακυρώνοντας την προγραμματισμένη απεργιακή πορεία περιορίστηκε στην οργάνωση μιας σύντομης συγκέντρωσης στο Σύνταγμα φροντίζοντας παράλληλα να διώξει τον κόσμο άρον-άρον από την πλατεία μην τυχόν μολυνθούν οι συγκεντρωμένοι από τον ιό της εξέγερσης.

Να ανοίξουμε για πρώτη φορά αυτό το χώρο- ως συνέχεια του κοινωνικού ανοίγματος που δημιούργησε η εξέγερση- ο οποίος έχει κτιστεί με τις δικές μας εισφορές και από τον οποίο είμαστε αποκλεισμένοι. Γιατί τόσα χρόνια εμπιστευόμαστε την τύχη μας σε κάθε λογής σωτήρες, φτάνοντας να χάσουμε ακόμα και την αξιοπρέπεια μας. Σαν εργαζόμενοι πρέπει να αρχίσουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και να μην αναθέτουμε τις ελπίδες μας σε κανέναν πεφωτισμένο ηγέτη ή «ικανό» αντιπρόσωπο. Πρέπει να αποκτήσουμε φωνή, να βρεθούμε, να μιλήσουμε να αποφασίσουμε και να δράσουμε. Ενάντια στη γενικευμένη επίθεση που βρισκόμαστε. Η δημιουργία συλλογικών αντιστάσεων «από τα κάτω» είναι μονόδρομος.

Να προωθήσουμε την ιδέα της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης στους χώρους δουλειάς, τις επιτροπές αγώνα και τις συλλογικές διαδικασίες βάσης καταργώντας τους γραφειοκράτες συνδικαλιστές.

Τόσα χρόνια καταπίνουμε τη μιζέρια, τη ρουφιανιά και τη βία στη δουλειά. Συνηθίσαμε να μετράμε τους σακατεμένους και τους νεκρούς μας- γεγονότα που βαφτίζονται «εργατικά ατυχήματα». Συνηθίσαμε να μετράμε και ν' αδιαφορούμε για τους μετανάστες- ταξικούς αδελφούς μας- που δολοφονούνται. Κουραστήκαμε να ζούμε με το άγχος της εξασφάλισης του μισθού, των ενσήμων και μιας σύνταξης που φαντάζει όνειρο απατηλό.

Όπως παλεύουμε ώστε να μην αφήσουμε τη ζωή μας στα χέρια των αφεντικών και των συνδικαλιστών αντιπροσώπων έτσι δε θ' αφήσουμε στα χέρια του κράτους και των δικαστικών μηχανισμών του κανένα από τους συλληφθέντες εξεγερμένους.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ


Εργατική συνέλευση στο «απελευθερωμένο»κτήριο της γσεε

Τετάρτη 17/12/08, ώρα 18:00

Γενική Συνέλευση Εξεγερμένων Εργατών
http://gseefreezone.blogspot.com

Οδός Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Οδός Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Γωνία Μεσολογγίου και Τζαβέλα.

Από το blog ενός άλλου Αλέξανδρου, το APIROS. Που τούτες τις μέρες τις διαφορετικές και παράξενες κίνησε το ταξίδι του στο διαδίκτυο. Μια ακόμη φωνή στον παγκόσμιο ιστό που καταγράφει τη φωνή της οργής του λαού μας για το μεγάλο άδικο και τη μεγάλη απόφαση να μην αφήσουμε να περάσει. Με χίλιους τρόπους. Με ένα κεράκι στη γωνιά που έπεσε ο Αλέξης. Με ένα γράμμα... Με φωτογραφίες που δίνουν ζωντανά τον παλμό της αντίστασης. Και κυρίως με συμμετοχή στις συγκεντρώσεις και τις πορείες διαμαρτυρίας.

Οδός Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Οδός αγώνα και αντίστασης και πάλης ανυποχώρητης. Ο μόνος δρόμος που μας άφησαν...

Γωνία Μεσολογγίου και Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Εκεί που:


Έστησε ο έρωτας χορό

με τον ξανθό Απρίλη...



ΑΝΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΣΕΠ

ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ IN.GR

Αναβάλλεται ο προγραμματισμένος για τις 20 και 21 Δεκεμβρίου διαγωνισμός του ΑΣΕΠ σύμφωνα με είδηση που διαβάσαμε στο in.gr.


Η απόφαση πάρθηκε από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Συμβουλίου εξαιτίας της αναταραχής που επικρατεί τις τελευταίες μέρες στο χώρο της Παιδείας.

Τάσσο, καλό ταξίδι!


Τον αποχαιρέτησε σήμερα η πατρίδα του και ο κυπριακός ελληνισμός. Το παλικάρι που κατάφερε να ορθώσει ανάστημα και να προσθέσει ένα ακόμη γενναίο ΟΧΙ στις σελίδες της μεγάλης ιστορίας των ελλήνων.

Στη μνήμη όλων μας με αυτό το ΟΧΙ θα μείνει για πάντα συνδεδεμένος ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Και με την περηφάνια που μας έκανε όλους τους έλληνες, όπου γης, να νιώσουμε. Ένα συναίσθημα που τόσο βάρβαρα μας το τσαλαπατάνε στους καιρούς μας. Και ειδικά τούτες τις μέρες. Γι' αυτό και πικρότερος μας φάνηκε ο χαμός του. Και τεράστιο το κενό που άφησε.

Στο καλό, λεβέντη. Πάρε μαζί σου το αιώνιο ευχαριστώ όλης της φυλής. Αιωνία και η μνήμη σου.



Στα πρώτα του βήματα, μαζί με το Μακάριο



Αγορεύων


Τη μέρα των γάμων του με τη Φωτεινή Λεβέντη



Ένα ζευγάρι που μόνο ο θάνατος μπορούσε να χωρίσει. Παντρεύτηκαν το 1972 στο Παρίσι. Εκείνη χήρα του δολοφονημένου Πολύκαρπου Γεωρκάντζη και μητέρα δύο παιδιών. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος στάθηκε υπέροχος πατέρας τόσο για τα παιδιά αυτά, τον Κωνσταντίνο και τη Μαρία, όσο και για τα παιδιά που απέκτησαν αργότερα με τη Φωτεινή: Το Νικόλα και την Αναστασία.



Τάσσος Παπαδόπουλος

Ο αγωνιστής της ελευθερίας

Και ο πολιτικός με ήθος και ανδρεία

______________

  • Διαβάστε ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ εδώ.

ΟΛΟΙ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ: ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008



ΟΛΟΙ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ, 17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ


Στην Αθήνα, στις 6 μ.μ., στην πλατεία Ομόνοιας.
Στη Θεσσαλονίκη, στις 6.30 μ.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου
και στον Πειραιά, στις 6.30 μ.μ., στον Ηλεκτρικό Σταθμό


Τις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις του ταξικού κινήματος σε όλη την Ελλάδα, με τη συμμετοχή χιλιάδων εργατοϋπαλλήλων, φοιτητών και μαθητών, διαδέχονται τα συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις της χώρας, την Τετάρτη 17 του Δεκέμβρη, ως συνέχεια και κλιμάκωση της πάλης.

Οι χώροι δουλειάς, τα εργοστάσια, οι κλάδοι, τα γιαπιά, τα μεγάλα μαγαζιά των πόλεων, οι τόποι μόρφωσης και κατοικίας πρέπει να γίνουν κάστρα αγώνα, ζωντανά κύτταρα της προετοιμασίας για την επιτυχία του συλλαλητηρίου, ώστε να πάρει ακόμη πιο πλατιά, μαζική, μαχητική, οργανωμένη απάντηση η γενική πολιτική γραμμή της πλουτοκρατίας, αλλά και ως ένα ακόμη βήμα ισχυροποίησης του ταξικού πόλου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Κόντρα στην επιβολή του 65ωρου, στον αντεργατικό - αντιλαϊκό, φορομπηχτικό προϋπολογισμό, στην εργοδοτική τρομοκρατία και τη δολοφονία εκατοντάδων εργατών στους χώρους δουλειάς, αλλά και στην κρατική βία και καταστολή.



Την επαύριο των μεγάλων απεργιακών συγκεντρώσεων του ταξικού κινήματος σε όλη την Ελλάδα με τη συμμετοχή χιλιάδων εργατοϋπαλλήλων φοιτητών και μαθητών, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο προχωράει μπροστά, συνεχίζοντας και κλιμακώνοντας τον αγώνα. Το ΠΑΜΕ αποφάσισε τη διοργάνωση συλλαλητηρίων σε όλες τις πόλεις της χώρας, την Τετάρτη 17 Δεκέμβρη.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργατοϋπαλλήλους, τις λαϊκές δυνάμεις να οργανώσουν την πάλη:

Ενάντια στην προσπάθεια επιβολής 65 ωρών δουλειάς, που συζητάει η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Να εναντιωθούν στην επιχειρούμενη αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στα 65 χρόνια.

Να παλέψουν ενάντια στον αντεργατικό -αντιλαϊκό, φορομπηχτικό προϋπολογισμό, να καταδικάσουν την εργοδοτική τρομοκρατία και τη δολοφονία εκατοντάδων εργατών στους χώρους δουλειάς, αλλά και την κρατική καταστολή και τρομοκρατία, που χτυπάει εργάτες, μαθητές, φοιτητές και δολοφόνησε τον 15χρονο μαθητή.

Σημειώνεται ότι στις 16 και 17 Δεκέμβρη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναμένεται να συζητήσει και να ψηφίσει την Εκθεση Σέρκας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, την οποία ενέκρινε πριν από λίγες μέρες η αρμόδια Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου, με τις ψήφους της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.


Πιο ψηλά τη σημαία των αγώνων

Η εργατική τάξη, με τη σημαντική συμβολή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, έβαλε τη σφραγίδα της στα γεγονότα των τελευταίων ημερών, προετοιμάζοντας τις μάχες που έρχονται

ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ, ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ, με ακόμα μεγαλύτερη μαζικότητα συνεχίζουμε την πάλη. Σηκώνουμε πιο ψηλά τη σημαία των ταξικών αγώνων. Βαθαίνουμε την ταξική συσπείρωση. Δυναμώνουμε τη συμπαράταξη των εργατοϋπαλλήλων με την αγωνιζόμενη νεολαία. Δυναμώνουμε τη συμπόρευση των εργαζομένων με τη φτωχή αγροτιά, τους μικρούς βιοτέχνες και τους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους, που συνθλίβονται από τη δύναμη και την εξουσία των μονοπωλίων. Αυτό είναι το μήνυμα της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 10 του Δεκέμβρη. Αυτή είναι η παρακαταθήκη της μεγάλης αυτής ταξικής αναμέτρησης, που βρίσκει άμεση συνέχεια. Σε αυτή τη μεγάλη αναμέτρηση το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο ήταν στην πρώτη γραμμή. Με τη δράση του και το αγωνιστικό του πλαίσιο έβαλε ανεξίτηλα τη σφραγίδα του. Το ΠΑΜΕ σφράγισε και αυτή την απεργία με την οργάνωση, την περιφρούρηση των συγκεντρώσεων, την ακάματη δράση χιλιάδων στελεχών του και εργαζομένων για την προετοιμασία και την επιτυχία της.

ΤΟ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ μαζί με τη νέα γενιά, που το εμπιστεύτηκαν, έδωσαν την περασμένη Τετάρτη αποστομωτική απάντηση. Απάντησαν στη βία και τρομοκρατία του αστικού κράτους. Απάντησαν στην απροκάλυπτη τρομοκρατία της εργοδοσίας, που με το βούρδουλα της απόλυσης και των εκβιασμών τους κρατούν αλυσοδεμένους στο μαγκανοπήγαδο της εκμετάλλευσης. Χιλιάδες εργατόκοσμος δίπλα - δίπλα με τους φοιτητές, τους σπουδαστές και τους μαθητές έδωσαν απάντηση στα κέντρα της κουκούλας, στους σκοτεινούς μηχανισμούς της εξουσίας των κεφαλαιοκρατών. Ντάλα μεσημέρι στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά και σε δεκάδες πόλεις όλης της χώρας, έκαναν καθαρό ότι το κλίμα του φόβου και της ανασφάλειας που καλλιεργούν δε θα περάσει. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία δε θα τα διπλώσουν, όσα γκλομπς, όσα χημικά, όσους κουκουλοφόρους και αν επιστρατεύσουν. Γελιούνται διπλά αν νομίζουν ότι οι εργαζόμενοι θα κλειστούν στο καβούκι τους.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΕ ΘΑ ΔΕΧΤΟΥΝ, με πρόσχημα την κρίση, να τους φορτώσουν και πάλι τα βάρη στην πλάτη τους. Η αντιλαϊκή και αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας δε θα περάσει. Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου δεν μπορούν να εξαπατούν και να παγιδεύουν τους εργαζόμενους εσαεί. Το γνωστό παιχνίδι, να στηρίζουν τις ευρωενωσιακές οδηγίες, να στηρίζουν το ευρωπαϊκό καπιταλιστικό οικοδόμημα και έπειτα να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, έχει κοντά ποδάρια. Δεκάδες χιλιάδες ήταν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, η νεολαία με τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς Συλλόγους τους, οι μαθητές με τα Συντονιστικά τους που δήλωσαν «παρών» στη μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση, στις συγκεντρώσεις και τις πορείες του ΠΑΜΕ. Γιατί στο ΠΑΜΕ βλέπουν τον γνήσιο εκφραστή των συμφερόντων τους. Γιατί στο ΠΑΜΕ αναγνωρίζουν τη συνέπεια και την ανιδιοτελή δράση χιλιάδων σωματείων, συνδικαλιστών και εργατών που συσπειρώνονται σ' αυτό. Γιατί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δίνει δύναμη στη δύναμή τους. Δίνει προοπτική στους αγώνες τους.

ΑΥΤΗ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, που περίτρανα εκφράστηκε στην απεργία και στις συγκεντρώσεις, πρέπει τώρα να πάρει νέα ώθηση μέσα στους χώρους δουλειάς. Οι δεσμοί του ΠΑΜΕ με τον κόσμο της δουλειάς πρέπει να γίνουν ακόμα πιο ισχυροί, μέσα στα εργοστάσια, στα γραφεία, στις συνοικίες, σε κάθε πόλη και χωριό. Να βρει έκφραση μέσα από το στήσιμο νέων Επιτροπών Αγώνα, νέων μορφών δράσης για κάθε πρόβλημα που απασχολεί τον εργατοϋπάλληλο στον τόπο δουλειάς και κατοικίας του. Ακόμα πιο αποφασιστικά χρειάζεται να εκφραστεί με τη συσπείρωση νέων δυνάμεων στο ΠΑΜΕ, νέων συνδικάτων, αλλά και να γίνουν τα σωματεία πιο μαζικά, ακόμα περισσότερο να εντείνουν τη δράση τους σε ταξική κατεύθυνση.

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, η πλατιά συσπείρωση και νέων αγωνιστών στις γραμμές του αγώνα, η αλληλεγγύη, η συμπόρευση με τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι το καθήκον της επόμενης ημέρας. Με το μάτι σταθερά στραμμένο πάνω στη νέα γενιά, στους αγώνες των φοιτητών, σπουδαστών και μαθητών, στις ανησυχίες και στις αγωνίες τους, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί και πρέπει να κάνει ένα νέο ποιοτικό βήμα στην καθημερινή του δράση. Ενισχυμένο από τις νέες εμπειρίες, ατσαλωμένο, με μαχητικότητα και αποφασιστικότητα, να είναι έτοιμο στους αγώνες που έρχονται. Να ανοίξει το δρόμο για ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή της εργατικής τάξης προς όφελός της.

_____________


ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=14/12/2008&id=10368&pageNo=16&direction=1


Κουκουλοφόροι, κουκουλοφόροι, ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες;

Μια ολόκληρη Ελλάδα να κλαίει τον Αλέξη. Παλλαϊκή η οργή για το περιστατικό. Και την ίδια ώρα να ακούς και να σου έρχεται να ξεράσεις τους εμβόλιμους φιλήσυχους δήθεν πολίτες να κόπτονται για τις υλικές ζημιές. Και να τα βάζουν με τους ταραξίες. Ίδια στη ζυγαριά η ζωή που χάθηκε και οι βιτρίνες που έσπασαν.

Ας αφήσουμε στην άκρη το μέτρο. Έτσι κι αλλιώς έχει χαθεί προ πολλού... Κανείς σώφρων άνθρωπος δεν επικροτεί την τυφλή οργή που ξέσπασε σε καταστήματα και αυτοκίνητα και τις περιουσίες των συμπολιτών μας και του δημοσίου, δηλαδή την κοινή περιουσία όλων μας. Όμως ποιος τελικά είναι ο ένοχος αυτών των καταστροφών; Ποιος βρίσκεται πίσω από τις κουκούλες;

Η εύκολη απάντηση είναι "οι αναρχικοί των Εξαρχείων και διάφοροι άλλοι αντιεξουσιαστές". Α, μάλιστα... Δηλαδή η κουκούλα που εμένα μέχρι τώρα με εμπόδιζε να δω τα πρόσωπά τους είναι για άλλους τόσο διάφανη που κομπορρημονούν για την ταυτότητα των κουκουλοφόρων με ακλόνητη βεβαιότητα;

Να όμως που τούτη τη φορά τα έπιασαν τα "παλικάρια" στα πράσα. Ή πιο σωστά, τους τσάκωσε ο φωτογραφικός φακός:


Η φωτογραφία δημοσιεύεται στα σημερινά ΝΕΑ. Από την ίδια εφημερίδα και το σχόλιο της φωτογραφίας:

Επικίνδυνα παιχνίδια με κουκουλοφόρους επέλεξε να παίξει η Ελληνική Αστυνομία. Χθες το πρωί, και ενώ συγκεντρωνόταν κόσμος για τα συλλαλητήρια της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ο φωτογραφικός φακός συνέλαβε κουκουλοφόρους να έχουν αγαστή συνεργασία με δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ., ενώ άλλοι κουκουλοφόροι να αναλαμβάνουν τις συλλήψεις διαδηλωτών.

Παρόμοιο και το υλικό που προβλήθηκε σήμερα το μεσημέρι στον ANT1, στο ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ της Τ. Στεφανίδου. Εκεί μάλιστα έπαιξε και βίντεο... Το τράβηξε μια νεαρή δημοσιογράφος που πρώτη φορά έβγαινε στο ελεύθερο ρεπορτάζ. Άψητο το κοριτσάκι έκανε το λάθος να ακολουθήσεις τις δυνάμεις της τάξης. Και αίφνης βρέθηκε σε σκηνή αλλοπρόσαλλη. Είδε μπροστά της να σμίγουν και να συνομιλούν κουκουλοφόροι και ροπαλοφόροι και άνδρες της Αστυνομίας. Ώσπου να καταλάβει τι γίνεται, την πήραν είδηση και την ... συνέλαβαν. Ήταν λέει παράνομη πράξη που κατέγραφε τα γεγονότα... Είχε ξεχάσει και τη δημοσιογραφική της ταυτότητα... Την οδήγησαν λοιπόν στο Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως για εξακρίβωση των στοιχείων της.

Ξέχασαν όμως να κατασχέσουν το προϊόν του εγκλήματος, τη βιντεοκασέτα. Έτσι στα έκπληκτα μάτια μας σήμερα το μεσημέρι έπαιξε το ίδιο αλλοπρόσαλλο σκηνικό. Από τη μια οι δυνάμεις ασφαλείας και από την άλλη, σαν φίλοι κολλητοί, οι κουκουλοφόροι και οι ροπαλοφόροι. Το ίδιο ακριβώς σκηνικό που βλέπετε και στη φωτογραφία των ΝΕΩΝ. Χωρίς μοντάζ. Δυστυχώς δεν είναι μοντάζ.

Οι εξηγήσεις από τον εκπρόσωπο των αστυνομικών στο πάνελ του ANT1, ήταν πως οι άνδρες αυτοί αναγκάζονται έτσι να μεταμφιεστούν (καλά, Απόκριες έχουμε;) για να αναμειχθούν με τους γνήσιους κουκουλοφόρους και να βοηθήσουν στη σύλληψή τους!!! Εύλογο όμως το ερώτημα των παρισταμένων:

Και ποιος μας βεβαιώνει ότι αυτοί οι κουκουλοφόροι - οι μασκαρεμένοι - δεν εμπλέκονται στις καταστροφές; Ποιος μας εγγυάται ότι και το δικό τους ρόπαλο δεν κατέβηκε μανιασμένο στις βιτρίνες της Ερμού και όχι μόνο;

Φυσικά, όπως δημοσιεύουν και τα ΝΕΑ, η ΕΛΑΣ βιάστηκε να διαψεύσει το αυταπόδεικτο γεγονός, πως μεταξύ των δυνάμεων της αστυνομίας δρούσαν και κουκουλοφόροι:

Το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας επισήμως διέψευσε πως μεταξύ των αστυνομικών δυνάμεων δρούσαν και ομάδες μεταμφιεσμένων σε «κουκουλοφόρους» αστυνομικών.

Κι εδώ είναι που τα πράγματα μπλέκουν άσχημα. Διότι αν πράγματι υπήρξαν μεταμφιεσμένοι για να διευκολύνουν το έργο της αστυνομίας, γιατί να διαψευστεί; Γιατί να μην παραδεχτούν πως αναγκάστηκαν να καταφύγουν και σε τέτοια μέσα για να εγκλωβίσουν τους αληθινούς κουκουλοφόρους; Μη και και αποκαλυφθεί το κόλπο; Καλέ, εδώ ο κόσμος το 'χει πλέον όχι μόνο τούμπανο αλλά και με φωτογραφίες και βίντεο...

Και το θέμα δεν είναι μόνο αν οι τύποι αυτοί μασκαρεύτηκαν για να μας προστατέψουν... Αλλά ποιος πραγματικά είναι ο ρόλος τους; Και μέχρι πού φτάνει το μασκάρεμα; Κρατούν μόνο τα ρόπαλα ή και τα χρησιμοποιούν;

Από παλιότερο άρθρο του Ριζοσπάστη παραθέτουμε:

Τι σχέση μπορεί να έχουν οι λεγόμενοι «κουκουλοφόροι» και οι βομβιστικές επιθέσεις, η προαναγγελία της κυβέρνησης ότι δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσει πλαστικές σφαίρες κατά διαδηλωτών, η εμφάνιση προκήρυξης της αυτοαποκαλούμενης οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας» για ανάληψη επίθεσης κατά αστυνομικού τμήματος στη Νέα Ιωνία; Ο καθένας μπορεί να υποθέσει ό,τι θέλει, ανάλογα από ποια σκοπιά το βλέπει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τη σύνδεση αυτών των γεγονότων την έχει κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ. Χρησιμοποιώντας, μάλιστα, τον όρο «πολιτική βία» και την ξεκάθαρη πρόθεσή της να επιχειρήσει να καταστείλει τις κινητοποιήσεις του λαϊκού κινήματος.

Αξιοποιώντας, λοιπόν, τα γεγονότα, η κυβέρνηση - χρησιμοποιώντας το νομικό οπλοστάσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το οποίο έχουν συναποφασίσει οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της, από τότε που κυβέρνηση στην Ελλάδα ήταν το ΠΑΣΟΚ - ενισχύει την κατασταλτική δράση της αστυνομίας. Βέβαια, σε όλα αυτά υπάρχει ο «κοινός παρονομαστής». Το ότι το αστικό κράτος, που υπερασπίζει την εξουσία της τάξης των καπιταλιστών, έχει βασικό αντίπαλο, ανεξάρτητα από τις αφορμές και τα προσχήματα που χρησιμοποιεί: Την Εργατική Τάξη. Ετσι, μπορεί διάφοροι που φορούν κουκούλες - ανεξάρτητα αν κάποιοι απ' αυτούς παρασυρμένοι μπορεί να πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο δίνουν τον αγώνα τους - να «ξεγελούν», υποτίθεται, 100 ή 200 άνδρες των ΜΑΤ και να χτυπούν ανενόχλητοι, π.χ., το αστυνομικό τμήμα των Εξαρχείων. Αλλά αγώνας διεκδίκησης για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών δε γίνεται με κάψιμο αυτοκινήτων, σπάσιμο βιτρινών, ληστείες τραπεζών κλπ. Απαιτεί μαζική ταξική κοινωνικοπολιτική πάλη ενάντια στην πολιτική της πλουτοκρατίας.

Και βεβαίως εκεί που αυτό το κράτος χτυπά, αξιοποιώντας ενίοτε, αν δεν την κατευθύνει, και τη δράση κάποιων που φορούν κουκούλες (χαρακτηριστικό το παράδειγμα του χτυπήματος του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη από «κουκουλοφόρο» αστυνομικό), είναι τα φοιτητικά συλλαλητήρια, τις συγκεντρώσεις ενάντια σε καταπατητές μεγαλοεπιχειρηματίες, τους διαμαρτυρόμενους συνταξιούχους, τους εργάτες που ζητούν συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό για να του πουν ότι τα 77 λεπτά του ευρώ που πήραν αύξηση δε φτάνουν για να ζήσει η λαϊκή οικογένεια, τους ναυτεργάτες που αρνούνται να παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα στα σαπάκια των εφοπλιστών...

Νέα όπλα καταστολής

Ετσι, σα να μην έφταναν τα ΜΑΤ, τα κλομπ, οι «φυσούνες» και τα δακρυγόνα, τώρα η κυβέρνηση προσθέτει στο οπλοστάσιο των κατασταλτικών μηχανισμών σφαίρες από πλαστικό ή καουτσούκ και χρωμοσφαιρίδια.

Σήμερα, η ΕΛ.ΑΣ. διαθέτει τρεις τύπους όπλων, που μπορούν να εκτοξεύσουν μη συμβατικές σφαίρες. Το πρώτο υπάρχει από την προηγούμενη δεκαετία και βρίσκεται στις αποθήκες της για την αντιμετώπιση στάσεων στις φυλακές. Χρησιμοποιείται από ειδικά εκπαιδευμένο υπαξιωματικό. Το είχαν μεταχειριστεί τα ΜΑΤ στα επεισόδια που είχαν γίνει στη Θεσσαλονίκη το 2003 κατά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Στις συσκευές εκτόξευσης χημικών μπορούν να χρησιμοποιηθούν πλαστικές κυλινδρικές σφαίρες. Επίσης, υπάρχει περιορισμένος αριθμός όπλων βελγικής κατασκευής που εκτοξεύουν χρωμοσφαιρίδια για να μαρκάρονται οι «ταραξίες» και να συλλαμβάνονται αργότερα. Διατίθενται και ειδικά φυσίγγια κρότου, ενώ υπάρχουν στην αγορά και εκτοξευτήρες γαλλικής κατασκευής, που εκτοξεύουν λαστιχένια μπαλάκια παρόμοια με αυτά του τένις.

Ενταση καταστολής

Η κυβέρνηση κάνει λόγο για πολιτική βία, χωρίς να βλέπει τα περιστατικά βίας και καταστολής, στα οποία εμπλέκονται οι ειδικές δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. μετά από δική της εντολή. Ας δούμε μερικά από αυτά.

Ενα από τα πιο πρόσφατα είναι το πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 8ης Μάρτη. Οργανωμένες και εξοπλισμένες ομάδες «κουκουλοφόρων» είχαν πάρει θέση κοντά στα μπροστινά μπλοκ της πορείας. Κάτω από το «μάτι» των τηλεοπτικών καμερών, στο ύψος της «Μ. Βρετάνιας», εντείνουν τον πετροπόλεμο και τη ρίψη «μολότοφ» στις αστυνομικές δυνάμεις. Τα ΜΑΤ επιτίθενται κι έτσι το μπλοκ που χρησιμοποιούσαν για κάλυψη οι κουκουλοφόροι «σπάει» στη μέση. Ενώ οι «κουκουλοφόροι» προχωρούν από την Πανεπιστημίου στη Σταδίου όπου ανασυντάσσονται για να επανέλθουν, τα χημικά και το ξύλο που «πέφτουν» στους διαδηλωτές είναι ανελέητα. Την ίδια ώρα, διαδηλωτές σπρώχνονται από τα ΜΑΤ προς το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Οι ειδικές μονάδες της ΕΛ.ΑΣ. εξαπολύουν επιθέσεις από όλες τις μεριές εναντίον των διαδηλωτών. Κάποιοι έκαναν λόγο για αμαύρωση του μνημείου και απόπειρα εισβολής διαδηλωτών στη Βουλή.

Πέρυσι στο γιορτασμό της εξέγερσης του Νοέμβρη σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ένας αριθμός αστυνομικών με πολιτική περιβολή και κουκούλες έδρασε προβοκατόρικα. Η δράση τους δεν μπορούσε να ήταν «αυθόρμητη». Αρα, μαρτυρούσε συγκεκριμένο σχέδιο.

Αυτή η δράση «ξυπνά» σκέψεις για βελτίωση των αστυνομικών πρακτικών, όπως είναι η δημιουργία ειδικής ομάδας μυστικών αστυνομικών και πρακτόρων, που θα χρησιμοποιούν μικροκάμερες και άλλα συστήματα για να παρακολουθούν συγκεκριμένους χώρους στο κέντρο της Αθήνας.

Αλλο πρόσφατο συμβάν ήταν η επίθεση των ΜΑΤ σε μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όταν τους ζήτησαν να αποχωρήσουν μπροστά από τα γραφεία της ΚΟΑ του ΚΚΕ μετά από φοιτητική πορεία στις 29 Μάρτη. Στις 6 Φλεβάρη, τα ΜΑΤ με χημικά και κλομπ επιτέθηκαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας της ΚΟΑ του ΚΚΕ κατά της επίσκεψης του πρέσβη των ΗΠΑ, Τ. Ρις, στο παλιό Δημαρχείο της Αθήνας.

Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα της έντασης της κρατικής καταστολής και της χρησιμοποίησης των άλλοθι για την επιβολή της. Αλήθεια, ποιος έχει ανάγκη αυτό το άλλοθι, αν όχι το κράτος των καπιταλιστών για να γεννά τρομοφοβία και αύξηση των κατασταλτικών μηχανισμών κατά του εργατικού κινήματος και, γενικότερα, του μαζικού λαϊκού κινήματος και της κοινωνικοπολιτικής πάλης λαού και νεολαίας για το δικό τους δίκιο;


Ανάλογες καταγγελίες μπορείτε να διαβάσετε και σε άλλο άρθρο του Ριζοσπάστη με τον ταιριαστό τίτλο: ΤΙ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ Και το θέμα δεν είναι τι χρειάζονται σ' αυτούς οι κουκούλες, αλλά τι χρειάζεται πια στους αφελείς για να ξυπνήσουν. Και να δουν όλη την πλεκτάνη που έχει στηθεί σε βάρος των λαϊκών αγώνων... Αναφέρομαι μόνο στους αφελείς και όχι στους εγκάθετους που σπέρνουν τα βρωμερά τους σχόλια στο διαδίκτυο τούτες τις μέρες συνεχίζοντας τον αγώνα της κουκούλας και στο ίντερνετ. Είναι όλοι αυτοί που ξεχνάνε το θάνατο ενός παιδιού και κόπτονται για τις υλικές ζημιές και μόνο. Αυτοί που προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν από την ουσία του γεγονότος στο σκηνικό της φρίκης που δημιούργησαν έπειτα οι κουκουλοφόροι. Και λέω πως και χωρίς φωτογραφικό πειστήριο, αρκεί αυτό και μόνο για να αποκαλύψει ποιος κρύβεται ποιος πίσω από τις κουκούλες...

Του αφαίρεσε τη ζωή κι αντί συγνώμης τον συκοφαντεί...

Αυτός ο άνθρωπος στις 6 Δεκεμβρίου τράβηξε το όπλο του και πυροβόλησε. Μία από τις σφαίρες του καρφώθηκε στην καρδιά ενός ανήλικου παιδιού. Του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Του Αλέξη μας:


Χθες ο κατηγορούμενος οδηγήθηκε στον ανακριτή. Φυσικά πάρθηκαν όλα τα μέτρα να μην εκτεθεί το πρόσωπό του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Στη χώρα μας οι νόμοι είναι πολύ αυστηροί στο σημείο αυτό. Πρόσωπο και όνομα κατηγορούμενου δεν εμφανίζονται στα ΜΜΕ.

Είθισται όμως εκείνος που αφαίρεσε ανθρώπινη ζωή να δηλώνει μεταμελημένος και να ζητάει συγνώμη από τους χαροκαμένους συγγενείς. Στην περίπτωση αυτή τέτοια συγνώμη δεν ακούστηκε. Αντίθετα όπως δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο και μετέδωσαν και τα τελεβίζια:

Ο ειδικός φρουρός που φέρεται ότι πυροβόλησε τον 15χρονο, επιχειρώντας να ελαφρύνει τη θέση του, στο υπόμνημα που κατέθεσε, καταλογίζει στο νεκρό μαθητή αποκλίνουσα συμπεριφορά, επικαλούμενος πληροφορίες ότι ο νεαρός είχε αποβληθεί από το σχολείο του, ότι κατοικούσε στα βόρεια προάστια αλλά σύχναζε στα Εξάρχεια, και ότι, πριν το αιματηρό επεισόδιο, είχε συμμετάσχει σε επεισόδια σε αγώνα πόλο.

ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ: Pathfinder

Λίγο όμως αργότερα δόθηκε στα μίντια ανακοίνωση του σχολείου που φοιτούσε μέχρι πέρυσι ο άτυχος Αλέξης. Τη δημοσιεύουμε κατά λέξη όπως ακριβώς αναρτήθηκε στο διαδικτυακό τόπου του σχολείου: ΣΧΟΛΗ ΜΩΡΑΪΤΗ

ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟ (10/12/2008)

Η Σχολή Μωραΐτη έχει πάγια αρχή της να μη κοινολογεί σε κανέναν οποιασδήποτε φύσης πληροφορία σχετική με τους μαθητές και τις μαθήτριές της είτε κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους είτε ύστερα από αυτήν. Στην τραγική, όμως, περίπτωση του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου θεωρεί υποχρέωσή της να κάνει δημόσια μια σχετική δήλωση γιατί κυκλοφόρησαν και δημοσιοποιήθηκαν πολλά που απέχουν από την αλήθεια και προσβάλλουν τη μνήμη του.

Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος φοίτησε στη Σχολή Μωραΐτη από την Α΄ τάξη του Δημοτικού ως τη Γ’ Γυμνασίου. Μετά την κανονική αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, η μητέρα του, με την οποία το Σχολείο είχε πάντα άριστη συνεργασία, αποφάσισε, όπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις, να τον εγγράψει σε άλλο Λύκειο χωρίς καμία επέμβαση της Σχολής. Σε όλο το διάστημα της φοίτησής του ο Αλέξανδρος είχε λαμπρές σχέσεις με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές του, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο διδακτικό προσωπικό, είχε πολύ καλή συμπεριφορά και η διαγωγή χαρακτηριζόταν (και ήταν) πάντα κοσμιότατη .

Μας έχουν πια τελειώσει τα λόγια και τα δάκρυα. Και μόνο αηδία αφόρητη μας πλημμυρίζει για το τέρας αυτό που αντί συγνώμης στους γονείς του θύματος, αντί μετάνοιας για την πράξη του που έστειλε στο χώμα ένα αγγελούδι, επιχειρεί και να συκοφαντήσει το νεκρό. Αυτή τη φορά η σφαίρα του δεν εξοστρακίστηκε. Ευθέως και αδιάντροπα έπληξε τη μνήμη του νεκρού. Για να σώσει το τομάρι του. Αμετανόητος ακόμη και μπροστά στο φέρετρο... Και όμως αυτόν τον άνθρωπο τον πλήρωνε ο λαός του για να τον προστατεύει από τους εγκληματίες και τους κακούς...

Στα παιδιά, στα υπόλοιπα παιδιά, που παγωμένα παρακολουθούν τα γεγονότα, τι πρέπει να απαντήσουμε εμείς οι ενήλικοι και υπεύθυνοι πολίτες της χώρας; Για ποια κοινωνία τα ετοιμάζουμε;






Σήμερα στις 3μμ η κηδεία του Αλέξανδρου

Κηδεύει σήμερα η οικογένεια αλλά και η Ελλάδα ολόκληρη τον Αλέξανδρο.

Έναν ακόμη Αλέξανδρο... Αναπόφευκτοι και οι συνειρμοί του ονόματος. Ανάμεσα στο παιδί που σήμερα αποχαιρετούμε δολοφονημένο από όργανο του κράτους, ένα παιδί αθώο που δεν πρόλαβε καν να γίνει άντρας, να γίνει πολίτης. Να σχηματίσει πολιτική συνείδηση.

Βρέθηκε είπαν σε λάθος σημείο στη λάθος στιγμή. Και ξεχνούν πως λάθος έχουμε καταντήσει ολάκερο τον τόπο και ολάκερη την εποχή μας. Ή και προσπαθούν να συγκαλύψουν. Να παραπλανήσουν και να καθησυχάσουν. Ακόμη και στο χάος που ακολούθησε να μην ανοίξουν επιτέλους τα μάτια των φιλήσυχων πολιτών. Να συνεχίσουν με παρωπίδες να πηγαίνουν από το σπίτι στη δουλειά και από τη δουλειά στο σπίτι.

Τον άλλο Αλέξανδρο πάνε χρόνια που τον αποχαιρετήσαμε. Εκείνος πρόλαβε να γίνει Άντρας και με το α κεφαλαίο. Πρόλαβε να ορθώσει ανάστημα και να αφήσει ανεξίτηλο το ίχνος του στην ιστορία του τόπου. Δολοφονία κι εκεί, έτσι είπαν... Ένα τροχαίο που έμοιαζε με ατύχημα αλλά με θύμα που τυχαίο δεν ήταν.

Τώρα παρακολουθούμε τον αντίποδα. Το τυχαίο θύμα από σφαίρα επίσημου οργάνου του κράτους. Ο δολοφόνος δεν κρύβεται. Σηκώνει με κάθε επισημότητα το όπλο και με όλη την εξουσία που η πολιτεία του εμπιστεύτηκε. Δεν κρύβεται. Δεν κάνει καμία προσπάθεια να κρυφτεί.

1976 - 2008. Δυο εγκλήματα. Δυο Αλέξανδροι δολοφονημένοι. Ο πολιτικός και αγωνιστής της Δημοκρατίας ο ένας, το αμούστακο παιδί χωρίς ανάμειξη σε οργανώσεις ο άλλος. Ένα παιδί καλής οικογενείας, είπαν όλοι. Ένα παιδί των βορείων προαστείων. Βρέθηκε απλώς σε λάθος σημείο και τη λάθος στιγμή...

Όταν σκοτώθηκε ο Παναγούλης ήμουν κι εγώ παιδί ακόμα. Στην ηλικία του άλλου Αλέξανδρου. Και σήμερα είμαι στα πενήντα. Εκπαιδευτικός στο επάγγελμα. Υπεύθυνη να διαπαιδαγωγώ παιδιά. Τα παιδιά μας.

Στέκομαι στο πεζοδρόμιο των γεγονότων και τα βλέπω να τρέχουν μπροστά μου. 32 χρόνια... Σαν ταινία, μα ταινία δεν είναι. Είναι η εποχή μου και είναι η δική μου γενιά, των σημερινών πενηντάρηδων, που έφερε εκεί τη χώρα.

Τότε τουλάχιστον δολοφονούσαν όσους αντιστέκονταν. Όσους απειλούσαν το σύστημα. Σήμερα καταφέραμε να κηδεύουμε τα παιδιά που δεν πρόλαβαν καν να καταλάβουν σε τι κόσμο τα φέραμε. Αυτή τη διαφορά τη βλέπει κανένας;

Σήμερα η ομοσπονδία μου έχει κηρύξει απεργία. Διαμαρτυρία στη δολοφονία που έγινε. Οι δάσκαλοι της χώρας συμμετέχουν στην αντίδραση ενός ολόκληρου λαού. Συμμετέχω κι εγώ. Αλλά διαχωρίζω τη θέση μου. Συμμετέχω με το κεφάλι σκυμμένο. Με τη συντριβή του ενόχου.

Γιατί το θύμα ήταν ένα παιδί. Θα μπορούσε να είναι παιδί μου. Θα μπορούσε να είναι ένας από τους μαθητές μου.

Και γιατί το όπλο το κράταγε ένας υπάλληλος του κράτους. Όπως υπάλληλος είμαι κι εγώ. Νιώθω πως και το δικό μου χέρι κράταγε τη σκανδάλη που έστειλε τη σφαίρα (εξοστρακισμένη ή όχι, τι σημασία έχει;) ίσια στην καρδιά ενός 15χρονου. Ενός αθώου 15χρονου. Ενός εφήβου.

Αυτή την αλλαγή, τη θυμάστε άραγε τη λέξη; Την ΑΛΛΑΓΗ! που μας έταξαν κάποτε... και που τώρα τη ζούμε... τη νιώθουμε; Τη συνειδητοποιούμε; Αν όχι, πώς θα συνεχίσουμε από αύριο τη ζωή μας;

Κι εμείς που στα χέρια έχουμε τη νέα γενιά, πώς θα ξανακοιτάξουμε στα μάτια τα υπόλοιπα αγγελούδια; Για ποιον κόσμο θα τους μιλήσουμε όταν τα μεγάλα αθώα τους μάτια θα ζητάνε να μάθουν;

Σήμερα στις 3 γίνεται η κηδεία. Αχνίζουν ακόμη τα γεγονότα. Η ιστορία θα αργήσει πολύ να κάνει το δικό της καθήκον. Νηφάλια και ψύχραιμα να καταγράψει και πράξεις και αιτίες και αποτελέσματα. Μα όταν έρθει η ώρα της, τι νομίζετε πως θα γράψει;

Οι δάσκαλοι του τότε θα ξέρουν τι ακριβώς να διδάξουν. Στη γενιά που ακόμη είναι αγέννητη. Οι σημερινοί όμως δάσκαλοι, στη γενιά που δέχτηκε τη σφαίρα, τι μπορούν να πουν; Και τι μπορούμε να πούμε και στον καθρέφτη μας που μας κοιτά αδυσώπητα; Και σημαδεύει εμάς τους ίδιους ως ενόχους;

Το '76 ήμασταν από την πλευρά των αθώων και των θυμάτων. Σήμερα;

Σήμερα που κηδεύουμε ένα παιδί που θα μπορούσε να είναι το παιδί του καθένα μας, είμαστε εμείς οι ένοχοι. Μπορεί να μην κρατήσαμε ιδιοχείρως το όπλο. Αλλά αφήσαμε να φτάσουμε ως εδώ. Στο 2008. Που το κάθε παιδί κινδυνεύει να βρεθεί σε φέρετρο χωρίς καμιά αιτία. Χωρίς να φταίξει στο παραμικρό. Μόνο και μόνο γιατί εμείς το φέραμε σε λάθος τόπο και λάθος εποχή.

Κάποτε, αιώνες πριν, ο ελληνικός κόσμος, εκείνος ο ίδιος που ιστόρησε η πένα του Καβάφη:

Κι απ' την θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία, [...]
βγήκαμ' εμείς·
ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας.
Εμείς· οι Αλεξανδρείς, οι Αντιοχείς,
οι Σελευκείς, κ' οι πολυάριθμοι
επίλοιποι Έλληνες Αιγύπτου και Συρίας,
κ' οι εν Μηδία, κ' οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι.
Με τες εκτεταμένες επικράτειες,
με την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρμογών.
Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά
ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ως τους Ινδούς.

«Στα 200 π.Χ.» (1931)

θρηνούσε το χαμό ενός άλλου Αλέξανδρου και πάλι... Ποιος μπορεί να ξεχάσει τι ακολούθησε; Το έχει φαίνεται η μοίρα της Ελλάδας με τέτοιο όνομα να σηματοδοτεί τους μεγάλους χαμούς. Αλέξανδροι οι ήρωές μας, ένας Αλέξανδρος να φτάνει τον ελληνισμό στα βάθη της Ασίας, κι άλλος μετά, Αλέξανδρος κι αυτός, να φέρνει το σεφέρι και τη λευτεριά. Πώς από τέτοιους Αλέξανδρους και τέτοιες ηρωικές στιγμές καταφέρνουμε να φτάνουμε στο θλιβερό μετά; Ο ίδιος λαός που ακολούθησε τους πρώτους. Τη μία να φτάνει στην κορφή του Ολύμπου και την άλλη να κατρακυλάει στα Τάρταρα. Να σκοτώνει με τα χέρια του τα παιδιά του και να κηδεύει το μέλλον του.

Όσοι τον ίδιο πόνο μοιράζονται, αντί άλλου επικήδειου στη σημερινή κηδεία, ας ξαναδιαβάσουν με δακρυσμένο βλέμμα τον επίλογο του Αλεξανδρινού. Είναι εκείνος που δίνει την απάντηση, με ειρωνία άφθαστη και απόλυτα ταιριαστή:

Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!

Αυτό το στίχο ποιος μπορεί βαθιά να καταλάβει; Την ειρωνεία του Καβάφη να αποκρυπτογραφήσει; Το σπαραγμό του ποιητή να νιώσει; Να δει επιτέλους το μεγάλο λάθος; Και το σαράκι που κατατρώει τα σπλάχνα της φυλής;

Από το βιβλίο του τελευταίου έλληνα που τόλμησε αυτή την αλήθεια να δει στα μάτια κι έπειτα να χαθεί διαμαρτυρόμενος, από τη Γκέμμα του Δημήτρη Λιαντίνη, σημειώνω το νόημα της φράσης, για όσους το αγνοούν και για όσους ηθελημένα το λησμονούν:


"Αυτό το φρόνημα της Σπάρτης που οι ιστορικοί, οι φιλόσοφοι, και οι παιδαγωγοί το παρασιώπησαν αστόχαστα και συνωμοτικά σε ολόκληρη την ιστορική πορεία, το δίνουν απαραχάρακτο τρεις προτάσεις του Πλούταρχου στη βιογραφία του Λυκούργου.

Η πρόταση 13 λέει ότι ο Λυκούργος το σύνταγμά του από το πρώτο ως το τελευταίο άρθρο του τό 'χτισε πάνω στη δύναμη της παιδείας. «Το γαρ όλον και παν έργον της νομοθεσίας εις την παιδείαν ανήψεν.»

Η πρόταση 14 λέει ότι ο τρόπος που ζούσαν οι άνθρωποι στη Σπάρτη δεν ήταν η συμβατική ζωή ενός εύνομου συνόλου. Αλλά ολόκληρο το κράτος ζούσε, όπως θα ζούσε ένας πολίτης που υψώθηκε στην περιωπή της ακραίας γνώσης και της ακραίας άθλησης. «Ου πόλεως η Σπάρτη πολιτείαν, αλλ' ανδρός ασκητού και σοφού βίον έχουσα.»

Βέβαια. Μέσα στη βαρβαρότητα και την κτηνωδία που ζούμε και ανατρέφουμε τα παιδιά μας, βλαστούς απαλούς στη διάκριση και το γούστο μάχλων τράγων, ποιος θα τολμούσε να πιάσει στο στόμα του σήμερα τέτοιους πολίτες;

Μη μιλάτε λοιπόν για Λακαιδεμόνιους!"

Δημήτρης Λιαντίνης, Γκέμμα (236 - 237)

Ανδρός ασκητού και σοφού. Και παν έργον εις την παιδείαν... Για Λακεδαιμονίους μη μιλάτε τώρα. Γιατί εμείς ούτε ασκητές και σοφούς διαθέτουμε, τα Βατοπέδια είναι η καθημερινότητά μας και ούτε στηρίζουμε τα έργα μας στην παιδεία. Εμείς την παιδεία και τα παιδιά μας σήμερα τα κηδεύουμε.

Ώρα 3μμ. Στο νεκροταφείο του Π. Φαλήρου...


Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Συγκοινωνίες για το νεκροταφείο Παλαιού Φαλήρου:

1. ΜΕΤΡΟ: Από το σταθμό της Δάφνης παίρνετε το τοπικό λεωφορείο αριθμός 131

2. ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ: Από το σταθμό της Καλλιθέας το λεωφορείο 219 - Άγιος Δημήτριος

3. ΤΡΑΜ: Στάση Ευαγγελικής Σχολής (περπάτημα 5 λεπτά περίπου ως το νεκροταφείο)

4. Από την Αθήνα υπάρχει και το λεωφορείο προς ΑΝΩ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ, αλλά λόγω των διαδηλώσεων την ώρα της κηδείας, η γραμμή αυτή δε θα φτάνει ως το κέντρο. Ο αριθμός της πάντως είναι 136 και 137 και περνά μπροστά από το νεκροταφείο. Συνήθως σε μέρες διαδηλώσεων η γραμμή φτάνει ως το σταθμό του ΜΕΤΡΟ στο ΦΙΞ.



ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΙΣ 6μμ ΟΜΟΝΟΙΑ για τη δολοφονία του 15χρονου


Ανδρέας - Αλέξης Γρηγορόπουλος. Οι φίλοι του τον φώναζαν Γκρέγκορι. Τώρα όσο και αν τον φωνάζουν εκείνος δεν ακούει τίποτε. Το τελευταίο που άκουσε ήταν η σφαίρα που του έκοψε το νήμα της δεκαπεντάχρονης μόλις ζωής του.

Δολοφονήθηκε ψυχρά από εκείνους που όφειλαν να τον προστατεύουν. Εκείνους που έχουν δώσει όρκο να υπηρετούν το νόμο και την τάξη. Κάπου στα Εξάρχεια...

Τώρα όλοι διαμαρτύρονται για το έγκλημα. Ο πρόεδρος, ο πρόεδρος, ο πρόεδρος, ο πρόεδρος, ο πρόεδρος... αμέτρητοι πρόεδροι στέλνουν συλλυπητήρια στους χαροκαμένους γονείς. Η τιμωρία λένε θα είναι αμείλικτη. Δε πα να είναι; Αυτό το παιδί ποτέ ξανά δε θα γυρίσει πίσω στους γονείς του. Όσο σκληρά και αν τιμωρηθούν οι ένοχοι.

Αύριο απεργούν οι δάσκαλοι:

Απεργούν αύριο Τρίτη οι δάσκαλοι, διαμαρτυρόμενοι για τη δολοφονία ενός παιδιού

Κι απεργούν και διαμαρτύρονται χιλιάδες... Όλη η χώρα είναι ανάστατη. Μα τον Αλέξη κανείς δεν μπορεί να τον φέρει πίσω. Μόνο να απαιτήσουμε και να επιβάλουμε άλλο παιδί τέτοια μαύρη τύχη να μην έχει ξανά.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΚΚΕ -ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ



ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ




Οι οργανώσεις Αθήνας, Πειραιά, Αττικής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ καλούν τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας αύριο Δευτέρα στις 6:00 το απόγευμα στην Ομόνοια. Να καταδικάσουμε τη δολοφονία του 15χρονου από αστυνομικό στα Εξάρχεια. Να καταγγείλουμε τις ευθύνες της κυβέρνησης και την κρατική καταστολή.

Το ΚΚΕ απευθύνεται στις μαζικές οργανώσεις των εργαζομένων και της νεολαίας και καλεί να οργανώσουν και τις δικές τους μαζικές εκδηλώσεις. Ο πραγματικός στόχος του κρατικού αυταρχισμού και της καταστολής είναι το εργατικό και λαϊκό κίνημα.




ΑΘΗΝΑ 7/12/2008


ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Απεργούν αύριο Τρίτη οι δάσκαλοι, διαμαρτυρόμενοι για τη δολοφονία ενός παιδιού

Αρ. Πρωτ: 1620 Αθήνα 7/12/2008

Προς Τους Συλλόγους Εκπ/κών Π.Ε.

Απόφαση του Δ.Σ. ΤΗΣ Δ.Ο.Ε.

Δελτίο Τύπου - ΚΗΡΥΞΗ 24 ΩΡΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ Τρίτη 9/12/2008

Για την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή.


Το ΔΣ της ΔΟΕ καταδικάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την αποτρόπαιη δολοφονία του 15χρονου μαθητή στο κέντρο της Αθήνας το Σάββατο το βράδυ.

Τεράστιες είναι οι ευθύνες της ηγεσίας της Αστυνομίας, της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης, ολόκληρης της κυβέρνησης.

Η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή, αποτελεί την κορύφωση μιας αλυσίδας αντικοινωνικών και αντιλαϊκών επιλογών, όπως είναι η οικονομική εξαθλίωση των εργαζομένων, η εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών, η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, η κλοπή των αποθεματικών και η κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων. Αυτή η αυταρχική και αντιλαϊκή πολιτική είναι επικίνδυνη και πρέπει να ανατραπεί.

Αυτή η πολιτική που προωθεί τις δυνάμεις της αγοράς έχει απαραίτητο στήριγμά της και επιλογή της την κρατική βία και την καταστολή.

Οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά.

Να παραιτηθεί ο αρμόδιος υπουργός.

Ο εκπαιδευτικός κόσμος εκφράζοντας την οδύνη, την οργή και την αγανάκτησή του δηλώνει ότι θα εντείνει τον αγώνα του για να περιφρουρήσει τις δημοκρατικές ελευθερίες και κατακτήσεις του.

Καλούμε όλο τον εκπαιδευτικό κόσμο και τους εργαζόμενους σε συστράτευση για να μην περάσει η τρομοκρατία και να ανατρέψουμε την αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή πολιτική.

Όλοι στα συλλαλητήρια και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Το Δ.Σ. της ΔΟΕ κηρύσσει

24ΩΡΗ απεργία την Τρίτη 9/12/2008 και συλλαλητήριο στις 12.30μμ στα Προπύλαια.

Όλοι στην πανεργατική απεργία την Τετάρτη 10/12/08 και στο συλλαλητήριο (Μουσείο 11πμ).

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Από τη Δ.Ο.Ε.


http://www.doe.gr/index.php?categoryid=17&p2_articleid=2192

Πετρολούκας Χαλκιάς απόψε στην ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου

ΠΕΤΡΟΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ Ήπειρος

Ο μεγάλος δεξιοτέχνης μας ταξιδεύει με το κλαρίνο του στους δρόμους της ηπειρώτικης μουσικής παράδοσης, συντροφιά με τον αδερφό του Αχιλλέα Χαλκιά στο βιολί, τον Χρήστο Ζούμπο στο λαούτο και τον Σπύρο Αλέβροντα στο ηπειρώτικο ντέφι. Κορυφαία στιγμή.

Αυτό το μήνυμα λάβαμε από τον καλλιτεχνικό διευθυντή της Άλλης Όχθης, τον κ. Αλέξανδρο Λαμπρίδη, και θεωρήσαμε χρέος να ενημερώσουμε και όλους τους δικούς μας φίλους. Πετρολούκας είναι αυτός:



Ζωντανή παράδοση του τόπου μας. Κι ευκαιρία μεγάλη η αποψινή βραδιά στην ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ για να τον απολαύσουμε για μια ακόμη φορά.



Τον ίδιο στο κλαρίνο αλλά και τον αδερφό του, τον Αχιλλέα, στο βιολί. Και μαζί το Χρήστο Ζούμπο στο λαούτο και το Σπύρο Αλέβροντα στο ντέφι. Πραγματικά κορυφαία στιγμή η σύμπραξη όλων αυτών των κορυφαίων της δημοτικής μας μουσικής.

Πληροφορίες για τη μουσική σκηνή ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ (διεύθυνση, τηλέφωνο, χάρτη κλπ) θα βρείτε εδώ.

Να ενημερώσουμε επίσης πως αξιόλογο είναι το πρόγραμμα της ΑΛΛΗΣ ΟΧΘΗΣ και τις επόμενες μέρες:




Παρασκευή 28 Νοεμβρίου

ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΤΟΣ ο κορυφαίος στο στεριανό λαούτο

Ο πρωτομάστορας του στεριανού λαούτου Χρήστος Ζώτος σε μια βραδιά πραγματικό μάθημα για τους νέους μουσικούς και όλους τους φίλους της καλής παραδοσιακής μουσικής. Μαζί του στα κρουστά ο εξαίρετος Ανδρέας Παπάς. Μην το χάσετε!

Σάββατο 29 Νοεμβρίου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΜΑΡΑΝΤΙΔΗΣ Πόντος

ΟΓιώργος Αμαραντίδης γεννήθηκε στο Καπνοχώρι Κοζάνης. Ο πατέρας του έπαιζε επίσης λύρα και τραγουδούσε. Ξεκίνησε να παίζει στα δεκαπέντε του. Ήρθε στην Αθήνα το 1973, συνεργάστηκε με τη Δώρα Στράτου και τη Δόμνα Σαμίου. Με τη συνοδεία του Ιωάννη Εφραιμίδη στα κρουστά ανατρέχει στην παλαιότερη ποντιακή παράδοση. Μια βραδυά έμπλεη παλμού, με πυρρίχιους και σέρρα, με τικ, διπάτ και "σαράντα μήλα κόκκινα".

Κυριακή 30 Νοεμβρίου

ORIENTAL EXPRESSION Oriental καλειδοσκόπιο

Τό oriental όπως δεν το έχετε ξαναδεί! Με μίξεις flamenco, modern, χοροί έκστασης, τούρκικα τσιγγάνικα, βαλκανικοί ήχοι εώς και rock!!! Στις 9 μμ από το Kαλλιτεχνικό εργαστήρι "ORIENTAL EXPRESSION".



ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ SITE ΤΗΣ ΔΟΕ

Αρ. Πρωτ: 1555

Αθήνα 19/11/2008

Προς

Τους Συλλόγους Εκπ/κών Π.Ε.

ΘΕΜΑ : «Πειθαρχική δίωξη εκπαιδευτικού, 20 χρόνια μετά»



Το Δ.Σ. της ΔΟΕ καταγγέλλει κατηγορηματικά την ενέργεια του ΥΠΕΠΘ και του Προϊσταμένου του 4ου Γραφείου Διεύθυνσης Π.Ε. Κυκλάδων, σύμφωνα με την οποία ο εκπαιδευτικός Χρ. Παπαϊωάννου καλείται σε απολογία για άρθρο του που δημοσιεύτηκε (πριν 20 χρόνια !!) για το θεσμό των παρελάσεων.

Ο συνάδελφος καλείται σε απολογία και μάλιστα με έγγραφο που φέρει την ένδειξη «εμπιστευτικό», «επειδή τα αναγραφόμενα στο άρθρο του, εκδηλώνουν άρνηση αναγνώρισης του Συντάγματος και έλλειψη αφοσίωσης στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία».

Η πρωτοφανής αυτή ενέργεια παραπέμπει σε εποχές καταδικασμένες στη συνείδηση του λαού μας, σε εποχές σκοταδισμού, σε εποχές ελέγχου των κοινωνικών φρονημάτων, σε εποχές που η επίσημη πολιτική ήταν οι εξορίες και η εξόντωση κάθε διαφορετικής φωνής.

Πρέπει να θυμίσουμε στο ΥΠΕΠΘ, ότι ο λαός μας και το εκπαιδευτικό κίνημα έχουν δώσει μάχες και νεκρούς για να κατοχυρώσουν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, το δικαίωμα του κριτικού λόγου, την αποτίναξη του επιθεωρητισμού από τα σχολεία.

Τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι δε μένουν απαθείς στις προσπάθειες επιβολής του αυταρχισμού και μαζικά στηρίζουν το συνάδελφό μας που κλήθηκε σε απολογία.

Η στάση του Υπουργείου αποδεικνύει έμπρακτα, όπως συνέβηκε και πέρυσι στην Γκράβα, ότι θέλει άβουλους και υποταγμένους εκπαιδευτικούς για να προωθήσει τις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις. Αποδεικνύεται ότι πίσω από τα μεγαλεπήβολα λόγια για «την κοινωνία της γνώσης» και τα «έξυπνα σχολεία», πίσω από τις φανταχτερές και πανάκριβες διαφημίσεις του ΥΠΕΠΘ, κρύβεται η προσπάθεια για χτύπημα της παιδαγωγικής ελευθερίας στο σχολείο, η προσπάθεια μετατροπής των εκπαιδευτικών σε μοχλούς κοινωνικής επιλογής και διαφοροποίησης, η προσπάθεια για τη διαμόρφωση υποτακτικών συνειδήσεων.

Σήμερα οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς αντιμετωπίζουν την υποχρηματοδότηση της παιδείας, την απόπειρα ιδιωτικοποίησής της, την εντατικοποίηση της σχολικής ύλης, τον εργασιακό και αυταρχικό μεσαίωνα. Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική που μετατρέπει τη γνώση σε εμπόρευμα, τη συλλογική ελευθερία σε πειθαρχία στους ανωτέρους και τη δημοκρατία σε φόβο, όλοι μας έχουμε την ευθύνη να αντισταθούμε.

Το Δ.Σ. της ΔΟΕ καλεί τους εκπαιδευτικούς να δυναμώσουν τον κριτικό τους λόγο και την αγωνιστική στάση απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία. Καλεί τους Συλλόγους διδασκόντων να υπερασπίζονται και να εδραιώνουν την παιδαγωγική ελευθερία σε κάθε σχολείο.

Καλεί την κυβέρνηση να σταματήσει κάθε διοικητική ενέργεια σε βάρος του εκπαιδευτικού Χρ. Παπαϊωάννου.

Καλεί τους Συλλόγους, τις ομοσπονδίες και τα συνδικάτα να δυναμώσουν την ενότητά τους, για να διαμορφωθεί ένα πανεκπαιδευτικό – παλλαϊκό μέτωπο που θα αντιπαρατεθεί με το σύνολο της συντηρητικής πολιτικής.

Για το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας

Μπράτης Δημήτρης Μαντάς Κομνηνός
__________________
Εμείς τι σχόλιο να κάνουμε; Ας περιοριστούμε στην αναδημοσίευση από το site της Ομοσπονδίας...

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΤΗ:

35 Χρόνια Πολυτεχνείο

Χρονικό


Τετάρτη, 14 Νοέμβρη


Είναι πρωί και στο Πολυτεχνείο πραγματοποιείται φοιτητική συγκέντρωση με αίτημα να δοθεί άδεια για την πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων. Την ίδια ώρα γίνεται παμφοιτητική συγκέντρωση στη Νομική.

14:00 Οι φοιτητές από τη Νομική, ακούγοντας ότι στο Πολυτεχνείο γίνονται επεισόδια, κατηφορίζουν προς την Πατησίων όπου έχουν αρχίσει οι γενικές συνελεύσεις. Υπάρχει αναβρασμός, όχι όμως επεισόδια. Η αστυνομία έχει ήδη πάρει θέση γύρω από το κτήριο.

18:00 Οι συνελεύσεις τελειώνουν. Κόσμος έχει ήδη αρχίσει να μαζεύεται και έξω από το Πολυτεχνείο. Καταφτάνει εισαγγελέας και απειλεί με μηνύσεις αν το πλήθος δεν διαλυθεί.

19:00 Περίπου 800 φοιτητές παραμένουν μέσα στο Πολυτεχνείο. Κάπου εκεί η κατάληψη αρχίζει de facto.

21:00 Μέσα στο Πολυτεχνείο είναι περίπου 1.500 άτομα. Εφυγαν μερικοί που διαφώνησαν με την παραμονή (κυρίως του Ρήγα Φεραίου) ή για άλλους λόγους. Ολα τα στελέχη της ΚΝΕ έμειναν στο χώρο. Ανακύπτει η ανάγκη του συντονισμού. Ετσι συγκροτείται 13μελής Συντονιστική Επιτροπή (ΣΕ) από αντιπροσώπους των σχολών. Από αυτούς, 8-9 πρόσκεινται στην Αντι-ΕΦΕΕ, ενώ οι υπόλοιποι είναι από το Ρήγα Φεραίο και τους αριστεριστές.

22:00 Η ΣΕ στήνει έναν πρώτο ασθενικό πομπό, παίρνει υπό τον έλεγχό της τα μεγάφωνα, εξασφαλίζει προμήθειες και φροντίζει για την περιφρούρηση των πυλών. Τυπώνονται αμέτρητες προκηρύξεις και κολλιούνται αφίσες. Οι χιλιάδες λαού που έχουν συγκεντρωθεί για συμπαράσταση μένουν ως τη 1 μετά τα μεσάνυχτα.


Πέμπτη, 15 Νοέμβρη


Το πρωί έχει πέσει κάπως ο ενθουσιασμός. Ομως τις επόμενες ώρες το κλίμα αντιστρέφεται καθώς μετά και από κατεύθυνση των δυνάμεων της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, η λαϊκή συμπαράσταση φουντώνει απότομα.

Ο κόσμος που αρχίζει να συγκεντρώνεται στους γύρω δρόμους συγκρούεται με την αστυνομία που τους εμποδίζει να ενωθούν με τους φοιτητές. Παρ’ όλα αυτά γυναίκες, άντρες και παιδιά μαζεύονται έξω από το κτήριο. Ειδικά το μεσημέρι, πλήθος μαθητών και εργαζομένων που μόλις έχουν σχολάσει συρρέουν γύρω από το Πολυτεχνείο.

Ο ενθουσιασμός και η οργανωτικότητα ανεβαίνουν. Εγκαθίσταται νέος πομπός, πιο ισχυρός αυτή τη φορά, που στέλνει τη φωνή των φοιτητών ακόμα πιο μακριά. Κόσμος συνεχίζει να έρχεται. Το απόγευμα 300 φοιτητές από την Πάτρα σπάνε τον κλοιό της αστυνομίας και μέσω της Στουρνάρη μπαίνουν στο χώρο του Πολυτεχνείου.

Τα συνθήματα που ρίχνονται είναι αντιχουντικά, ξεσκεπάζοντας το ρόλο των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ.

Αργά το βράδυ εκλέγεται νέα, 32μελής αυτή τη φορά, Συντονιστική Επιτροπή. Σε αυτήν, 7 είναι από την Αντι-ΕΦΕΕ, 8 από το Ρήγα Φεραίο και οι υπόλοιποι είναι αριστεριστές ή ανοργάνωτοι.


Παρασκευή, 16 Νοέμβρη


Tην ίδια ώρα (Παρασκευή πρωί) που στην Αθήνα η αλληλεγγύη του κόσμου κορυφώνεται, φοιτητές στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα προχωρούν με τη σειρά τους σε καταλήψεις στα πανεπιστήμια.

12:00 Μέλη της επιτροπής Μεγαρέων αγροτών επισκέπτονται τη Συντονιστική Επιτροπή (ΣΕ).

15:30 Στην πρώτη της συνεδρίαση, η νέα ΣΕ καταλήγει στη διακήρυξη με την οποία προσδιορίζεται ο χαρακτήρας της κινητοποίησης ως αντιφασιστική - αντιιμπεριαλιστική, απαιτεί άμεση πτώση της χούντας και εγκαθίδρυση λαϊκής κυριαρχίας. Διαδηλώσεις κατεβαίνουν τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας προς το Πολυτεχνείο. Ο κόσμος που βρίσκεται σε κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας φτάνει τους 150.000.

Η λαϊκή συμπαράσταση γύρω από το Πολυτεχνείο αλλά και σε άλλους χώρους της Αθήνας είναι πιο μαζική παρά ποτέ. Ο σταθμός των φοιτητών δονεί την ατμόσφαιρα με συνθήματα όπως “Ψωμί –Παιδεία - Ελευθερία, Λαϊκή Κυριαρχία - Εθνική Ανεξαρτησία”, “Κάτω η χούντα”, “Εξω οι Αμερικανοί”, “Ενας είναι ο αρχηγός, ο κυρίαρχος λαός”.

Από το μεσημέρι διαδίδεται πως η αστυνομία σκοπεύει να χτυπήσει το βράδυ. Παρ’ όλα αυτά, δεν παίρνονται μέτρα από τη ΣΕ για μια οργανωμένη έξοδο από το Πολυτεχνείο.

18:30 Οι αστυνομικοί χτυπούν διαδηλωτές στα Χαυτεία. Οι συγκρούσεις γενικεύονται. Η αστυνομία δεν διστάζει να ρίξει - εκτός από δακρυγόνα - και πραγματικά πυρά.

19:00 Τα μεγάφωνα μεταδίδουν το όνομα του πρώτου νεκρού - ενός αγοριού. Η ατμόσφαιρα από τα δακρυγόνα είναι αποπνικτική. Στην πλατεία Βάθης διαδηλωτές σωριάζονται νεκροί. Τα μεγάφωνα προσπαθούν να κρατήσουν ψηλά το ηθικό του κόσμου. Εχει ήδη καταληφθεί το Δημαρχείο ενώ ο λαός επιτίθεται στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Νεκροί και τραυματίες μέσα κι έξω από το Πολυτεχνείο. Η ΣΕ, τις ηρωικές εκείνες στιγμές στήνει οδοφράγματα και αυτοσχέδιο νοσοκομείο για τους τραυματίες.


Σάββατο, 17 Νοέμβρη


01:45 Η ατμόσφαιρα είναι εκρηκτική. Τα πρώτα τανκ κυκλώνουν το Πολυτεχνείο, ενώ ήδη έχουν καταφτάσει στρατιώτες και ΛΟΚατζήδες. Πλέον κάθε προσπάθεια αναίμακτης εξόδου από το χώρο είναι μάταιη.

02:00 Τρία τανκ σταματούν μπροστά από την κεντρική πύλη. Οι φοιτητές φωνάζουν: «μην πυροβολείτε, είμαστε αδέλφια σας», «ο στρατός είναι λαϊκός». Ενώ οι πυροβολισμοί συνεχίζονται, οι φοιτητές αρχίζουν να τραγουδoύν τον εθνικό ύμνο.

03:00 Υστερα από εντολή, ένα από τα τανκ πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου, ενώ πάνω της κρατιούνται φοιτητές. Ομάδες των ΛΟΚ και αστυνομικοί εισβάλουν μέσα και κτυπούν τους φοιτητές. Αρκετοί κατορθώνουν να διαφύγουν και με τη βοήθεια ορισμένων φαντάρων.

05:00 Η μετάδοση του παράνομου σταθμού συνεχίζεται μέχρι αυτήν την ώρα.

11:00 Η χούντα επιβάλλει στρατιωτικό νόμο. Οι διαδηλώσεις όμως θα συνεχιστούν όλο το Σαββατοκύριακο.


Αταλάντευτα, στο δρόμο του Νοέμβρη,

ενάντια στον ιμπεριαλισμό


35 χρόνια από το Νοέμβρη του ’73, το φως του ακόμα καίει. Η αντιδικτατορική πάλη της νεολαίας και του λαού μας και η κορύφωσή της, ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου εμπνέει, συγκινεί, δείχνει το δρόμο. Κόντρα στις προσπάθειες των αστικών κομμάτων και των οπορτουνιστών που προσπαθούν να “μουσειοποιήσουν”, να “μεταλλάξουν” τα οράματα και τους στόχους του Πολυτεχνείου, η νεολαία συνεχίζει να τιμά το Νοέμβρη με τον καλύτερο τρόπο, μακριά από λόγους επισήμων στο κενό: διδασκόμενοι από την ιστορία, συνεχίζουμε την πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, παλεύουμε για να ανατρέψουμε την εξουσία του ιμπεριαλισμού και των μονοπωλίων, για το σοσιαλισμό.


Δικτατορία του κεφαλαίου


Ανεξάρτητα από τη μορφή άσκησης της αστικής εξουσίας (κοινοβουλευτική δημοκρατία ή δικτατορία) και τα διαφορετικά χαρακτηριστικά τους, όλες οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα μέχρι τις μέρες μας ήταν και είναι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Τότε, σε εκείνες τις συνθήκες μια “ανοιχτή” δικτατορία της αστικής τάξης μπορούσε να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Οταν, αυτή η μορφή άσκησης της εξουσίας τους δεν τους “βόλευε” και ίσα-ίσα γινόταν και επικίνδυνη καθώς φοβούνταν την εξέλιξη της αντιδικτατορικής πάλης του λαού, αντικατέστησαν τη Χούντα με την κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Η εξουσία των καπιταλιστών έμεινε αλώβητη και στις δυο περιπτώσεις. Ακόμα, αξιοποιούν κάθε δυνατό τρόπο για να στερεώσουν την κυριαρχία τους, να πείσουν το λαό πως κάτι “αλλάζει” ενώ η κυριαρχία της αστικής τάξης μένει στη θέση της.

Τότε, μπροστά στην ανάπτυξη της αντιδικτατορικής πάλης, χρησιμοποίησαν το πείραμα της φιλελευθεροποίησης -το ψευτο-δημοψήφισμα. Ως και εκλογές ετοίμαζαν, προκειμένου να ενσωματώσουν τη λαϊκή αντίδραση και να προχωρήσουν σε «ομαλή δημοκρατική μετάβαση».
Σήμερα, τηρουμένων των αναλογιών, επεξεργάζονται σενάρια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, κεντροαριστερά και κεντροδεξιά σχήματα, “μεγάλους συνασπισμούς” προκειμένου να θωρακίσουν την εξουσία τους, να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή σε ανώδυνα για την εξουσία του κεφαλαίου κανάλια.

Ξεχωριστός είναι ο ρόλος του οπορτουνισμού στην υπηρεσία του κεφαλαίου για να διατηρεί την εξουσία του: το προβοκατόρικα αυτοαποκαλούμενο “ΚΚΕ Εσωτερικού”, ο πρόγονος του σημερινού Συνασπισμού, δέχτηκε τη δήθεν φιλελευθεροποίηση της Χούντας και ετοιμαζόταν να συμμετάσχει στις χουντικές εκλογές. Σήμερα, πρόθυμοι πάλι σαν ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ άλλα με τον ίδιο ακριβώς υπονομευτικό ρόλο ετοιμάζονται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο σύστημα όπως άλλωστε και σε κάθε κρίσιμη στιγμή.

Κάθε μέρα ακριβαίνει το ψωμί…

και το παντεσπάνι για τους επιχειρηματίες

Τότε, λαός και νεολαία πάλευαν για “ψωμί” και “παιδεία”, αυξήσεις στα μεροκάματα, δημόσια και δωρεάν παιδεία, για το 15%. Την ίδια στιγμή, εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης καθώς η Χούντα δεν ικανοποιούσε αυτά τα αιτήματα αλλά ενίσχυε παραπέρα το μεγάλο κεφάλαιο. Ενισχύθηκε το εφοπλιστικό κεφάλαιο, η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία και οι κατασκευές. Εγιναν σκανδαλώδεις παραχωρήσεις στο κεφάλαιο, εμπορευματοποιήθηκε σε μεγαλύτερο βαθμό η γη, ληστεύτηκαν τα αποθεματικά των ταμείων.

Ολα αυτά θυμίζουν πολύ το σήμερα, ακριβώς γιατί, όπως τονίσαμε εξ’ αρχής, η στρατιωτική δικτατορία και η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι εξουσία - δικτατορίες του κεφαλαίου, παρά τις διαφορές τους. Ετσι, σήμερα “δεν υπάρχουν λεφτά” για μισθούς, συντάξεις, για την παιδεία και συνολικά για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών αλλά υπάρχουν δισεκατομμύρια για την ενίσχυση των τραπεζών. Ξεπουλιέται η γη, τα δάση, οι παραλίες στο μεγάλο κεφάλαιο, τζογάρονται τα αποθεματικά των ταμείων.


…και “δημοκρατία” έχουμε


Τουλάχιστον, έχουμε δημοκρατία μας λένε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Θέλουν να κρύψουν πως η δημοκρατία τους τελειώνει έξω από τις πόρτες των εργοστασίων όπου η τρομοκρατία και οι απειλές δίνουν και παίρνουν. Τελειώνει κάθε φορά που η “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη βγάζει παράνομη άλλη μια απεργία. Τελειώνει στις κάμερες και τους τρομονόμους, τις “ζαρντινιέρες”. Τελειώνει όταν στέλνουν εισαγγελείς στα σχολεία, όταν τραβάνε τους συνδικαλιστές στα δικαστήρια. Για ποια δημοκρατία να μας πούνε, όταν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τον “παράδεισο” των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο αντικομμουνισμός τείνει να πάρει χαρακτήρα επίσημης πολιτικής, όταν Κομμουνιστικά Κόμματα και οργανώσεις νεολαίας είναι στην παρανομία, όταν τα κομμουνιστικά σύμβολα είναι απαγορευμένα σε μια σειρά χώρες, όταν διώκεται ακόμα και η “ριζοσπαστική σκέψη”;

Για ποια εθνική ανεξαρτησία να μιλήσουμε όταν ο ελληνικός στρατός είναι “υπόλογος” στο ΝΑΤΟ, στον ευρωστρατό και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών;


Συνεχίζουμε…


Με οδηγό τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, την αντιδικτατορική πάλη της νεολαίας και του λαού μας, συνεχίζουμε για τη δικαίωση των συνθημάτων του Νοέμβρη. Οσο το κεφάλαιο κρατά την εξουσία, όσο καρπώνεται το μόχθο της εργατικής τάξης και τον πλούτο που παράγει, τόσο επίκαιρο θα ‘ναι το “Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία-Εθνική Ανεξαρτησία”. Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου δεν πάλιωσαν καθόλου ακριβώς γιατί υπάρχει ακόμη η ανάγκη για μια εξουσία, όπου κουμάντο θα κάνουν οι παραγωγοί του πλούτου. Η πάλη για την ικανοποίηση των συγχρόνων αναγκών μας, βάζει στην πρώτη γραμμή το ζήτημα της δημιουργίας της μεγάλης λαϊκής συμμαχίας, του Λαϊκού Μετώπου. Το ζήτημα της ανατροπής της αστικής εξουσίας, της πάλης για τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό.

35 χρόνια πέρασαν και αταλάντευτα βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο της σύγκρουσης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Κάθε Νοέμβρης, θα μας βρίσκει στο Πολυτεχνείο, να δίνουμε την ίδια υπόσχεση, ότι θα βαδίσουμε το δρόμο ως το τέλος, ως τη νίκη.



H συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ

στην αντιδικτατορική πάλη


Πολύ θα ήθελαν, η αστική τάξη και οι κολαούζοι της να σβήσουν τις σελίδες των αγώνων του λαού μας. Ετσι και στην περίπτωση της αντιδικτατορικής πάλης προσπαθούν να αλλοιώσουν την ιστορία του λαού και της νεολαίας, να διαστρεβλώσουν το χαρακτήρα του αγώνα, να αποκρύψουν την αποφασιστική συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην αντιδικτατορική πάλη.
Σε αυτές τις σελίδες θα αναδείξουμε ορισμένες πτυχές της αντιδικτατορικής πάλης σε συνάρτηση με δυο ιδιαίτερα σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν στη διάρκεια της δικτατορίας: τη 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ και την ίδρυση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας.


21η Απριλίου 1967


Την ημέρα εκείνη, οι συνταγματάρχες πήραν στα χέρια τους τη διακυβέρνηση της χώρας για λογαριασμό της αστικής τάξης. Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος, σε ομιλία του σε βιομηχάνους και μεγαλέμπορους το Μάρτη του ‘68 ήταν ξεκάθαρος: «Οπως οιαδήποτε θυσία εις το βαλλάντιο του επιχειρηματίου επιβάλλεται προκειμένου να πληρωθεί ο φύλαξ διά την επιχείρηση, ίνα μη ο κλέπτης αφαιρέσει ολόκληρο το χρηματοκιβώτιο […] Δε θα υπάρξει μπουρλοτιέρης κομμουνιστής, όταν δεν ημπορεί να παρασύρει ως σειρήνα τον πένητα και νήστιν εργάτη».

Για μια σειρά λόγους, τόσο εσωτερικούς όσο και εξωτερικούς, η δικτατορία μπορούσε να εξυπηρετήσει καλύτερα τους κεφαλαιοκράτες. Εκτίναξη των κερδών και της καπιταλιστικής ανάπτυξης από τη μία, βάρβαρη επίθεση στα ασφαλιστικά, εργασιακά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα από την άλλη. Η δικτατορία, επίσης, εξυπηρετούσε καλύτερα τα συμφέροντα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή (χρησιμοποίηση της Ελλάδας ως εφαλτήριο για τα σχέδιά τους στη Μέση Ανατολή).

Η Χούντα έδειξε τη σκληρότητά της και το στόχο της από την πρώτη στιγμή. Από τις πρώτες μέρες ανακοίνωσε τη σύλληψη 6.500 κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών. Δολοφονίες, βασανισμοί, εξορίες, ένα τεράστιο δίκτυο χαφιεδισμού, όργιο λογοκρισίας ήταν τα όπλα της Χούντας ενάντια στο λαϊκό κίνημα.


Το ΚΚΕ οργανώνει τη λαϊκή πάλη


Την επόμενη της 21ης Απρίλη το ΚΚΕ κάλεσε το λαό σε πλατύ αντιδικτατορικό μέτωπο. Ηδη από το Μάη το ΚΚΕ μαζί με άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις, ιδρύουν το Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο (ΠΑΜ) που υπήρξε η μαζικότερη αντιδικτατορική οργάνωση.

Καθοριστικό σημείο στην ανάπτυξη της αντιδικτατορικής πάλης, υπήρξε η 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Το Κόμμα, ξεκαθαρίζοντας τις γραμμές του από τις οπορτουνιστικές δυνάμεις που καλούσαν σε συμβιβασμό και υποταγή, μπόρεσε να παίξει το ρόλο του ως επαναστατική πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Αυτά τα οπορτουνιστικά “βαρίδια” που για παράδειγμα όλο το προηγούμενο διάστημα αρνούνταν τη δημιουργία παράνομων κομματικών οργανώσεων στην Ελλάδα, εμπόδιζαν το Κόμμα να ξεσηκώσει το λαό στην κήρυξη της δικτατορίας. Χαρακτηριστικό είναι πως την 21η Απριλίου, η “Αυγή”, η εφημερίδα της ΕΔΑ που έλεγχαν οι δυνάμεις οι οποίες αργότερα θα αποχωρούσαν από το Κόμμα τυπωνόταν με πρωτοσέλιδο “Γιατί δε θα γίνει δικτατορία”.

Η απόφαση της επανασύστασης και ισχυροποίησης των οργανώσεων του Κόμματος, της αποκατάστασης των δεσμών με πλατιές μάζες νεολαίας, της ανασύνταξης του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τους μεγάλους αγώνες που ακολούθησαν.

Ηταν μια πρώτη μεγάλη νίκη που έδωσε φτερά και προοπτική στον αγώνα των κομμουνιστών, αλλά και ευρύτερα. Ο καθημερινός αγώνας για τη ζωή και τις ελευθερίες του λαού αποκτούσε νόημα και προοπτική γιατί συνδέθηκε άμεσα με τη ρίζα που γεννά τα βάσανα των ανθρώπων, τον ιμπεριαλισμό. Συνδέθηκε και υποτάχθηκε στην προοπτική του επαναστατικού μετασχηματισμού της κοινωνίας, με την κατάργηση της εξουσίας των καπιταλιστών.

Κυκλοφόρησε ξανά το Μάρτη του ‘68 ο παράνομος “Ριζοσπάστης” ενώ άρχισε η ανασυγκρότηση του καθοδηγητικού οργάνου της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ) που τάχθηκε και μέσω της εφημερίδας “Αδούλωτη Αθήνα” υπέρ των αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας.

Ο αγώνας ενάντια στη Χούντα πήρε άλλη ορμή, αποφασιστικότητα και σταθερότητα. Ο σκοπός του αγώνα δεν έφτανε πια μέχρι την αποκατάσταση των αστικών ελευθεριών και της αστικής δημοκρατίας. Απέκτησε προοπτική και αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό.


Η ίδρυση της ΚΝΕ


Ενα από τα θεμέλια της αντεπίθεσης του Κόμματος μπήκε τον Αύγουστο του ‘68 με την απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ να ιδρυθεί η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας ως μια επαναστατική οργάνωση νεολαίας με μαρξιστικά – λενινιστικά χαρακτηριστικά που θα στέκεται στο πλάι του. Η ίδρυση της ΚΝΕ συμπλήρωνε το κενό που είχε αφήσει η αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ το 1943, προκειμένου να ιδρυθεί η ΕΠΟΝ. Η απόφαση αυτή σκόρπισε ενθουσιασμό στους αγωνιστές, στις φυλακές και τις εξορίες.

Η πάλη κατά της Χούντας απέκτησε νέο δυναμισμό και η ΚΝΕ έγινε γρήγορα πόλος συσπείρωσης της μαχόμενης νεολαίας. Μήνα με το μήνα, η ΚΝΕ αλλά και ο “Οδηγητής” γίνονταν φάρος που φώτιζε χιλιάδες νέους στην οργάνωση και τον αγώνα. Τα πρώτα βήματα της ΚΝΕ δεν ήταν καθόλου εύκολα. Είχε να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της παρανομίας, το όργιο τρομοκρατίας της Χούντας αλλά και τη συκοφαντική επίθεση των οπορτουνιστών που θεωρούσαν την ΚΝΕ οργάνωση “διασπαστική” και “σεχταριστική” γιατί πρόβαλε τα ιδανικά του σοσιαλισμού.

Πλάι στο ΠΑΜ ιδρύεται το ΠΑΜ Νέων και μια σειρά μαζικών οργανώσεων νεολαίας: η Αντι-ΕΦΕΕ στο φοιτητικό κίνημα, η Μαθητική Οργάνωση Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας (ΜΟΔΝΕ). Οι οργανώσεις αυτές συγκέντρωσαν χιλιάδες νέους και νέες στις γραμμές τους, υπήρξαν πραγματικοί οργανωτές του αντιδικτατορικού αγώνα.

Με κάθε τρόπο, από τα τρικ και τις αφίσες ως την οργάνωση μαζικών εκδηλώσεων στα ’72-’73, η ΚΝΕ αποτέλεσε την ψυχή και τον οργανωτή της πάλης όλης της νεολαίας ενάντια στη Χούντα.


Σκληρή ιδεολογική διαπάλη


Ταυτόχρονα, διεξάγεται σκληρή ιδεολογική διαπάλη μέσα στο κίνημα. Από τη μια, το ΚΚΕ πάλευε για να αποκτήσει η πάλη αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό και προοπτική για ριζικές αλλαγές και από την άλλη τα αστικά κόμματα και οι οπορτουνιστές διαπραγματεύονταν τη “δημοκρατική” μετάβαση στον αστικό κοινοβουλευτισμό.

Μέσα και έξω από την Ελλάδα, στις φυλακές και τα στρατόπεδα ακόμα και μέσα στις οικογένειες αγωνιστών, ανάμεσα στο ΚΚΕ και στους οπορτουνιστές διεξαγόταν σκληρή ιδεολογική πάλη. Τις θέσεις των οπορτουνιστών υιοθέτησαν και τα αστικά κόμματα, χτυπώντας από κοινού το Κόμμα, γιατί ενοχλούσε το γεγονος ότι η εργατική τάξη και το Κόμμα της έμπαιναν στον αγώνα κατά της Χούντας με αυτοτελή παρουσία και πολιτική.

Οταν μάλιστα το 1973 η Χούντα και οι Αμερικανοί υποστηρικτές της εμπνεύστηκαν το “πείραμα Μαρκεζίνη” για να νομιμοποιήσουν τη δικτατορία, το προβοκατόρικα λεγόμενο “ΚΚΕ Εσωτερικού” δε δίστασε να καλέσει σε συμμετοχή στις “εκλογές” που οργάνωσαν οι δικτάτορες.

Γι’ αυτό και το σύστημα πάντα στήριζε τους αναθεωρητές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός πως η Χούντα το 1968 απέσπασε 70 νέους κρατουμένους από το Λακκί της Λέρου και τους μετέφερε στον Ωρωπό για να τους απομονώσει από τους έμπειρους αγωνιστές που στην πλειοψηφία τους είχαν ταχθεί με τις αποφάσεις της 12ης Ολομέλειας.

Οι θέσεις και η πολιτική των αναθεωρητών, παρά τη στήριξη του συστήματος, ηττηθήκαν και ιδεολογικά και πολιτικά, μένοντας μια θλιβερή μειοψηφία.


Ανοδος της αντιδικτατορικής πάλης


Στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, η κατάσταση στο μαζικό λαϊκό κίνημα αποκτάει νέα ποιότητα. Ταυτόχρονα, εξελίσσεται διεθνής οικονομική κρίση (η “πετρελαϊκή” κρίση) που οξύνει τις δυσκολίες για το κεφάλαιο.

Με την αποφασιστική συμβολή του ΚΚΕ, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων δυναμώνουν, επεκτείνονται και αγκαλιάζουν όλους σχεδόν τους κλάδους της οικονομικής ζωής της χώρας. Κοντά στην εργατική τάξη κινητοποιείται και η αγροτιά. Με ψηφίσματα, παραστάσεις διαμαρτυρίας επιτροπών, συλλαλητήρια. Μέσα στο 1973 οι αγώνες τους μαζικοποιούνται και οξύνονται, αρνούμενοι σε πολλές περιπτώσεις την παράδοση ή πώληση των προϊόντων τους.
Ταυτόχρονα, ανεβαίνουν οι αγώνες και οι διεκδικήσεις με καθαρά πολιτικό περιεχόμενο. Σημειώνονται εκδηλώσεις στις 28 Οκτώβρη ‘72, στην επέτειο του φασιστικού πραξικοπήματος στις 21 Απρίλη ’73 και την Πρωτομαγιά του ’73. Δίνεται η μάχη κατά του ψευτοδημοψηφίσματος τον Ιούνη ’73. Μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης Μαρκεζίνη πραγματοποιείται νυχτερινή διαδήλωση.

Οι αντιδικτατορικές εκδηλώσεις αγκαλιάζουν ακόμα και ορισμένα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.


Αγωνιστικές εκδηλώσεις του φοιτητικού κινήματος


Οπως και στην περίπτωση του εργατικού κινήματος, έτσι και στο φοιτητικό κίνημα, από τις αρχές ακόμα του 1972 οι αγώνες εντείνονται. Στο επίκεντρο της πάλης ήταν το αίτημα των γνήσιων εκλογών. Οι φοιτητικές κινητοποιήσεις εντείνονται σε πολλές σχολές και οι φοιτητές βρίσκουν τη θέση τους στις πρώτες γραμμές των εργατικών κινητοποιήσεων του 1972. Η πάλη τους παίρνει περισσότερο πολιτικά χαρακτηριστικά.

Το Γενάρη του 1973, η χούντα εντείνει την επίθεσή της στην Ανώτατη Παιδεία και το φοιτητικό κίνημα με την απόφαση της για ίδρυση ξενόγλωσσων κολεγίων και ινστιτούτων, παράλληλα και με νέες διώξεις. Το φοιτητικό κίνημα απάντησε με νέους αγώνες. Συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο το Φλεβάρη, διήμερη κατάληψη της Νομικής, με μαζικότατη συμμετοχή φοιτητών και συμπαράσταση του κόσμου, που κατέληξε σε μια μαζική διαδήλωση φοιτητών και λαού. Το Μάρτη γίνονται καταλήψεις στην Ιατρική και ξανά στη Νομική. Οι κινητοποιήσεις επεκτάθηκαν στην Πάτρα και στη Θεσσαλονίκη. Οι μαχητικές εκδηλώσεις συνεχίστηκαν τον Απρίλη. Παρά τις μαζικές συλλήψεις, τους σκληρούς διωγμούς, την πλατιά εφαρμογή της επιστράτευσης, όσο πλησίαζε ο Νοέμβρης, οι κινητοποιήσεις γίνονταν πιο συχνές, αγκαλιάζοντας όλες τις σχολές.


Στο Πολυτεχνείο


Στα ίδια τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ο ρόλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ήταν σημαντικός και πολλές φορές καθοριστικός. Ολα τα στελέχη της ΚΝΕ, έμειναν στο χώρο του Πολυτεχνείου και έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στον προσανατολισμό και την οργάνωση της κατάληψης ενώ η ΚΟΑ σωστά και έγκαιρα, από το πρωί της 15ης Νοέμβρη κάλεσε τους εργαζομένους της Αθήνας και τη νεολαία σε συμπαράσταση και αγωνιστική κινητοποίηση. Χιλιάδες λαού κατέκλισαν τους δρόμους της Αθήνας δίνοντας στην κατάληψη του Πολυτεχνείου χαρακτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού. Ο ρόλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, παρά τις δύσκολες συνθήκες στις οποίες δρούσαν, ήταν καθοριστικός στην ανάπτυξη του προσανατολισμού της πάλης. Η ίδια η ίδρυση της ΚΝΕ, η συνεπής αντιδικτατορική γραμμή του Κόμματος, έπαιξαν σοβαρό ρόλο στην ανάπτυξη του κινήματος της νεολαίας. Στην ανάπτυξη των φοιτητικών αγώνων που κορυφώθηκαν το Νοέμβρη, η αποφασιστική συμβολή της ΚΝΕ ήταν ο ουσιαστικός παράγοντας.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ήταν οι πιο οργανωμένες δυνάμεις μέσα στο αντιδικτατορικό κίνημα. Σημαντικό ρόλο, ως μαζικός προπαγανδιστής έπαιξε και ο ραδιοσταθμός του Κόμματος “Φωνή της Αλήθειας”, ιδιαίτερα τις μέρες του Πολυτεχνείου.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος του ΚΚΕ δεν συνέβαλε μόνο στην επιτάχυνση της ανατροπής της Χούντας αλλά και στην ανάπτυξη μετά τη Χούντα ενός ρωμαλέου εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος με σημαντικές κατακτήσεις. Το ΚΚΕ αναδείχθηκε σε ισχυρή δύναμη με κύρος και επιρροή, έβγαινε πιο δυναμωμένο μετά από 27 χρόνια παρανομίας ενώ και η ΚΝΕ αναδείχθηκε σε μεγάλη και μαζική οργάνωση με πλατιούς δεσμούς και κύρος στην ελληνική νεολαία και ολόκληρη την κοινωνία.

  • Πηγές:

> Αρχείο “Οδηγητή”
> Κείμενα που γράφτηκαν για το Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ των Οργανώσεων Αττικής στον Ωρωπό
> Ομιλία του σ. Δημήτρη Γόντικα, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Φεστιβάλ (βλ. Ριζοσπάστη 13 και 15.7.2008)



Το εργατικό κίνημα στη δικτατορία


Μία από τις πτυχές της πάλης του λαού ενάντια στη δικτατορία, αποτελούν οι προσπάθειες και οι αγώνες του εργατικού κινήματος. Η κυρίαρχη προπαγάνδα τις αποσιωπά, θέλοντας να κρύψει ότι, η εργατική τάξη είχε πρωτοπόρα, καθοριστική συμβολή, που συνετέλεσε στην άνοδο του αγωνιστικού φρονήματος του λαού γενικότερα. Συνετέλεσε επίσης στην ανάπτυξη του νεολαιίστικου και φοιτητικού κινήματος, το οποίο επίτηδες προβάλλεται ότι ξεπήδησε από το πουθενά.


Η επίθεση της Χούντας στα δικαιώματα των εργαζομένων


Η δικτατορία αποτέλεσε απροκάλυπτη μορφή εξουσίας της αστικής τάξης, με σκοπό να αφαιρέσει τα όποια δικαιώματα της εργατικής τάξης και του λαού, ώστε οι κεφαλαιοκράτες να συνεχίσουν να αυξάνουν τα κέρδη τους, χωρίς την παραμικρή φωνή αντίστασης.

Για να γίνει λοιπόν αυτό, η Χούντα προσπάθησε να καταργήσει κατακτήσεις των εργαζομένων με κανονισμούς εργασίας. Επιτέθηκε στις συλλογικές συμβάσεις με μέτρα για απεριόριστες υπερωρίες, με προσπάθειες αντικατάστασης του 8ωρου με το ωρομίσθιο, καθήλωση αποδοχών με παράλληλη αύξηση τιμών.

Ακριβώς λόγω αυτής της επίθεσης στους εργαζομένους, η περίοδος της δικτατορίας θεωρείται μία από τις πλέον κερδοφόρες για το κεφάλαιο στην Ελλάδα: ενισχύθηκε το εφοπλιστικό κεφάλαιο, η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία και οι κατασκευές, ενώ αυξήθηκαν οι επενδύσεις αμερικανικών και ευρωπαϊκών κεφαλαίων.



Το χτύπημα του εργατικού κινήματος από τη Χούντα


Την περίοδο της δικτατορίας, το εργατικό κίνημα δέχθηκε – διόλου τυχαία – τα πιο σκληρά χτυπήματα: από την πρώτη στιγμή απαγορεύτηκαν ή διαλύθηκαν όλα τα εργατικά σωματεία, διορίστηκαν διοικήσεις. Οι πρωτοπόροι συνδικαλιστές αγωνιστές καταδιώχθηκαν, πιάστηκαν και εξορίστηκαν, ενώ στους τόπους δουλιάς ασκούνταν πρωτοφανής καταπίεση και ωμή τρομοκρατία σε όποιον σήκωνε κεφάλι, με δηλώσεις κοινωνικών φρονημάτων, μαύρες λίστες κοκ. Η κατάσταση αυτή δυσκόλευε το συντονισμό της δράσης του εργατικού κινήματος, την οργάνωση και την παραπέρα ανάπτυξη της πάλης.


Μορφές αγώνων, παραδείγματα κινητοποιήσεων


Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, ο λαός και η εργατική τάξη έψαχναν τρόπους να εκφράσουν τα αντιδικτατορικά – αντιιμπεριαλιστικά τους αισθήματα.

Οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν αρχικά με στοιχειώδεις μορφές αντίστασης, όπως υποβολή αιτημάτων, υπομνημάτων, διαβημάτων, διαμαρτυρίες έξω από δημόσια κτήρια. Επίσης, γίνονταν παραστάσεις διαμαρτυρίας στους εργοδότες, καθυστέρηση στην παραγωγή, άρνηση των εργαζομένων να κάνουν υπερωρίες, στάσεις εργασίας. Κάθε χρόνο γίνονταν πολλές καταγγελίες για συλλογικές συμβάσεις, για καθυστέρηση πληρωμής δεδουλευμένων, ημερομισθίων κτλ, ενώ είχαν γίνει προσπάθειες για σύσταση επιτροπών και συνελεύσεων σε κάποια σωματεία. Διατυπώνονταν αιτήματα για μεροκάματα, για τα ασφαλιστικά ταμεία, για το ωράριο, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Τον πρώτο καιρό της δικτατορίας κατάφεραν να γίνουν οι απεργίες των ταξιτζήδων Αθήνας - Πειραιά για τη μη κατάργηση της περιμετρικής ζώνης (1967), η απεργία των τυπογράφων της εφημερίδας “Ακρόπολις” για αύξηση των αποδοχών τους, η απεργία στη “ΒΙΑΜΑΞ” με αίτημα να σταματήσουν οι απολύσεις των εργαζομένων κοκ. Μια σειρά ακόμα κλάδοι εργαζομένων, όπως οι τραπεζικοί, οι οικοδόμοι, οι αρτεργάτες, οι λιμενεργάτες, οι κεραμοποιοί, είχαν πάρει εκείνη την περίοδο αποφάσεις για απεργία. Τελικά όμως, κάτω από την ασφυκτική πίεση, τα τεχνάσματα, την τρομοκρατία, αλλά και ελιγμούς, με υποχωρήσεις κάποιες φορές της Χούντας, οι περισσότερες είτε δεν κηρύχθηκαν, είτε τελικά δεν υλοποιήθηκαν.



Διορισμένες διοικήσεις και αποτελέσματα αγώνων


Η Χούντα άλλωστε είχε φροντίσει να καθαιρέσει τις εκλεγμένες διοικήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων και να τοποθετήσει διορισμένους σε ΓΣΕΕ και Ομοσπονδίες, οι οποίοι ήταν προφανώς προσανατολισμένοι στη συνεργασία κράτους – εργοδοτών – εργαζομένων. Παρ’ όλα αυτά, κάτω από την πίεση των εργαζομένων, αναγκάζονταν πολλές φορές να υιοθετήσουν και να προβάλλουν αιτήματα όπως: βελτίωση των αποδοχών, ίση αμοιβή ανδρών και γυναικών για την ίδια δουλιά, εξασφάλιση κεκτημένων ασφαλιστικών δικαιωμάτων κ.α.

Οι αγώνες είχαν κάποια αποτελέσματα, όπως αύξηση ημερομισθίων και συντάξεων, διατήρηση του 7ωρου για τους οικοδόμους. Ανάμεσα στα αντεργατικά σχέδια της Χούντας που κατάφεραν οι εργαζόμενοι να αποκρούσουν, έστω και προσωρινά, ήταν και η εφαρμογή του ασφαλιστικού κώδικα που στόχευε στην ενοποίηση των ασφαλιστικών φορέων και στην καταλήστευση των ταμείων τους. Παράλληλα, κάτω από τη λαϊκή πίεση το καθεστώς απελευθέρωνε κατά καιρούς πολιτικούς κρατούμενους, συνδικαλιστές κτλ.


Ανοδος του εργατικού και συνολικά του λαϊκού κινήματος


Με την πάροδο των χρόνων, και ειδικά μέσα στο 1973, σημειώνεται αγωνιστική ανάταση του λαού και της νεολαίας, με τις εργατικές και λαϊκές διεκδικήσεις να περνάνε σε ανώτερες μορφές αγώνων, να παίρνουν κάπως πιο οργανωμένο χαρακτήρα, να δυναμώνουν και να επεκτείνονται.

Πραγματοποιήθηκαν μαζικότερες κινητοποιήσεις, που κατάφεραν να αγκαλιάσουν ολόκληρους κλάδους, που αφορούσαν το σύνολο της οικονομικής ζωής της χώρας, όπως των εμποροϋπαλλήλων για το ωράριο εργασίας, των τραπεζιτικών για την υπεράσπιση των ταμείων τους και την αύξηση των αποδοχών, των εργαζομένων σε ΔΕΗ, ΟΛΠ, σιδηρόδρομους. Μία μετά την άλλη οι ομοσπονδίες, ένας μετά τον άλλον οι κλάδοι των εργαζομένων καταγγέλλουν τις συμβάσεις εργασίας και ζητούν αυξήσεις των αποδοχών τους κατά 40% - 50%, απειλώντας ότι η μη αποδοχή των αιτημάτων τους θα αντιμετωπιστεί με απεργιακές κινητοποιήσεις.

Ετσι, ξέσπασαν μια σειρά απεργίες, οι σημαντικότερες εκ των οποίων ήταν αυτές των αλιεργατών Καβάλας, των τυπογράφων της Αθήνας, των τεχνικών της “Ολυμπιακής”, των δημοσιογράφων της Αθήνας, του προσωπικού τρόλεϊ, των εργαζομένων στη ΔΕΗ και των κινηματογραφιστών της Αθήνας.

Εκτός από την εργατική τάξη, εκείνη την περίοδο υπήρχε κινητικότητα σε επαγγελματίες και βιοτέχνες, αναπτύχθηκαν εκδηλώσεις αγροτών σε Μέγαρα, Θεσσαλία και αλλού, ενώ αντιδράσεις εκφράστηκαν και στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων με το κίνημα στο Πολεμικό Ναυτικό. Παράλληλα αναπτύχθηκε και η διεθνής συμπαράσταση και αλληλεγγύη από το παγκόσμιο εργατικό κίνημα.

Αυτή η αυξημένη λαϊκή αμφισβήτηση, σε συνδυασμό με διεθνείς παράγοντες και εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή (μεταξύ των οποίων και η οικονομική –“πετρελαϊκή”– κρίση της περιόδου) συνετέλεσε στην κρίση του καθεστώτος των Συνταγματαρχών. Ταυτόχρονα, όλη αυτή η αγωνιστική ανάταση και η άνοδος του εργατικού κινήματος, έδωσε ξεχωριστή ώθηση και στο φοιτητικό κίνημα, το οποίο για συγκεκριμένους λόγους γνώρισε τη μεγαλύτερη ανάπτυξη εκείνη την περίοδο. Ετσι, μέσα σε αυτό το κλίμα ανόδου των αγώνων και της δυσαρέσκειας απέναντι στη Χούντα, ξεσπούν και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973.


Ο ρόλος του ΚΚΕ στο λαϊκό κίνημα


Εκείνη την περίοδο γινόταν επίμονη προσπάθεια από τις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στους τόπους δουλιάς για την παρέμβαση στην εργατική τάξη. Το 1968, η 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ αποφάσισε την επανασύσταση των κομματικών οργανώσεων στην Ελλάδα. Στο βαθμό που η κομματική οικοδόμηση προχωρούσε, μετρούνταν ανοδικά βήματα στο εργατικό κίνημα.
Αποδείχθηκε, και αυτό αποτελεί συμπέρασμα και για το σήμερα, ότι χωρίς γερές κομματικές οργανώσεις, η εργατική τάξη δεν μπορεί να παίξει τον πρωτοπόρο ρόλο της. Σήμερα, οι “Θέσεις για το 18ο Συνέδριο”, αναφέρουν ότι για το ΚΚΕ, «βασικό κριτήριο ισχυροποίησης είναι η κομματική οικοδόμηση στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στους κλάδους». Επίσης, τα Ντοκουμέντα του 9ου Συνεδρίου της ΚΝΕ επισημαίνουν την ευθύνη που έχει η ΚΝΕ για τη δουλιά στη νέα βάρδια της εργατικής τάξης: «η ξεχωριστή σημασία της δουλιάς μας στην εργαζόμενη νεολαία είναι βασικός παράγοντας για τη σύνδεση του κινήματος νεολαίας με την εργατική τάξη. Ανεβάζοντας τη δράση και οργάνωση της εργαζόμενης νεολαίας, θα διαπαιδαγωγείται στην ταξική πάλη, θα συνεισφέρει ουσιαστικά στην αλλαγή των συσχετισμών και της κατάστασης στο εργατικό κίνημα, με την ενίσχυση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος».

  • Πηγές:


> “Νέος Κόσμος”, μηνιάτικο πολιτικό θεωρητικό περιοδικό του ΚΚΕ που
εκδιδόταν στο εξωτερικό τα
χρόνια της παρανομίας
> “Εκθεση και συμπεράσματα για τα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973” (εγκρίθηκαν στην 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, Ιούλης 1976), εκδόσεις “Οδηγητής”
> “Η πορεία της νεολαίας”, Σπύρου Χαλβατζή, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
> “Ριζοσπάστης”


Προπαγανδιστικά υλικά της ΚΝΕ στη Χούντα


Μέσα στα μαύρα χρόνια της δικτατορίας, σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, οι κομμουνιστές ύψωσαν τη σημαία της αντίστασης στη Χούντα. Στην προσπάθεια αυτή, ξεχωριστό ρόλο είχαν οι παράνομες εφημερίδες (“Ριζοσπάστης”, “Οδηγητής”, “Αδούλωτη Αθήνα”) με το ρόλο του συλλογικού διαφωτιστή –προπαγανδιστή. Επίσης, ιδιαίτερη συμβολή είχαν και οι δεκάδες προκηρύξεις, τρικ, αφίσες, αποφάσεις και ανακοινώσεις που τυπώθηκαν και διακινήθηκαν σε χιλιάδες αντίτυπα κατά τη διάρκεια της 7χρονης δικτατορίας.

Ολα αυτά τα υλικά, που διακινούνταν στα κρυφά, χέρι με χέρι, κατάφερναν να φτάνουν σε σπίτια, εργασιακούς χώρους, πανεπιστήμια, σχολεία, σε στέκια νεολαίας. Κατάφερναν να εμπνέουν και να δίνουν κουράγιο στο λαό, να ανεβάζουν το ήθος των αγωνιστών, να παρακινούν για δράση και αντίσταση ενάντια στη Χούντα. Σημαντικός ήταν ο ρόλος τους στη διαφώτιση και στην καθοδήγηση των αγωνιστών.

Από τα πιο σημαντικά αντιδικτατορικά έντυπα ήταν φυσικά και ο “Οδηγητής”, που με το πρώτο του φύλλο, στις 22 Σεπτέμβρη, ανακοίνωσε την ίδρυση της ΚΝΕ. Από τότε ξεκινά και η τυπογραφική δραστηριότητα της ΚΝΕ στην παρανομία. Ο “Οδηγητής” τότε κυκλοφορούσε μηνιαίος και συνολικά τυπώθηκαν 44 φύλλα, τα οποία στην αρχή ήταν δισέλιδα και μετά 4σέλιδα και 8σέλιδα. Στην πορεία διαμορφώθηκε ξεχωριστός νεολαιίστικος μηχανισμός εκτύπωσης και διανομής.

Η προσπάθεια φυσικά δεν ήταν δίχως προβλήματα. Χαρακτηριστικά, τον Απρίλη του 1971 χτυπήθηκε από την Ασφάλεια το παράνομο τυπογραφείο του “Οδηγητή”, με αποτέλεσμα να διακοπεί η λειτουργία του για αρκετούς μήνες. Οι υπόλοιποι μηχανισμοί της ΚΝΕ όμως παρέμειναν άθικτοι.

Για τη διαδικασία παραγωγής τρικ και παρόμοιων υλικών, μας είπε δυο λόγια ο Γιώργος Μαμάης, ο οποίος συμμετείχε σε έναν από τους παράνομους τυπογραφικούς μηχανισμούς την εποχή της Χούντας, και μας έχει δώσει και το χειροποίητο πολύγραφο που χρησιμοποιούσαν τότε.

«Για την παραγωγή των τρικ, λόγω της αστυνομοκρατίας και των χαφιέδων, παίρναμε χίλιες δυο προφυλάξεις: συνήθως άλλος σκάλιζε το περιεχόμενο, άλλος έκανε την αναπαραγωγή και άλλοι τα διακινούσαν. Για τα τρικ και τις αφίσες αξιοποιούσαμε φωτογραφίες από περιοδικά και ό,τι άλλο έπεφτε στα χέρια μας. Κάναμε συνθέσεις, σχεδιάζαμε και μόνοι μας, είχαμε σκαρφιστεί αμέτρητες πατέντες.


Παράνομος τόμος “Οδηγητή”


Τόσο τα 44 φύλλα του “Οδηγητή”, όσο και προκηρύξεις, τρικ, αφίσες και υλικά που τύπωσε και κυκλοφόρησε παράνομα η ΚΝΕ στη διάρκεια της δικτατορίας, περιλαμβάνονται στην έκδοση “Παράνομα υλικά της ΚΝΕ 1968-1974” (1ος –παράνομος– τόμος του “Οδηγητή”), που κυκλοφόρησε μετά την πτώση της δικτατορίας.



Επιμέλεια αφιερώματος: Στρατής Δουνιάς, Ξενοφώντας Φλώρος

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας